________________
शतक ११.-उद्देशक १२. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
२५१ वि, एवं जाव अच्चए, एवं गेवेजविमाणेसु, अणुत्तरविमाणेसु वि, ईसिपम्भाराए वि जाव-हंता अत्थि । तए णं सां महतिमहालिया जाव-पडिगया।
८. तए णं आलंभियाए नगरीए सिंघाडग-तिय अवसेसं जहा सिवस्स, जाव-सबदुक्खप्पहीणे, नवरं तिदंड-कुंडियं जाव-धाउरत्तवत्थपरिहिए परिवडियविन्भंगे आलंभियं नगरं मझं-मज्झेणं निग्गच्छति, जाव-उत्तरपुरच्छिमं दिसीभार्ग अवकमति, अवक्कमित्ता तिदंडकुंडियं च जहा खंदओ, जाव पवइओ सेसं जहा सिवस्स, जाव-"अवाबाहं सोक्खं अणुभवंति सासयं सिद्धा"। सेवं भंते ! सेवं भंते ! ति।
दुवालसमो उद्देसो समत्तो।
समत्तं एगारसमं सयं ।
तुति
यावद् ईशान देवलोकमां पण जाणवू. ते प्रमाणे यावद् अच्युतमां, अवेयकविमानमां, अनुत्तरविमानमां अने ईषत्पागभारा पृथिवीमा (सिद्धशिलामां) पण वर्णसहित अने वर्णरहित द्रव्यो छे. त्यार बाद ते अत्यन्त मोटी परिषद् यावद् विसर्जित थई...
८. पछी आलभिका नगरीमा शंगाटक, त्रिक वगेरे मार्गोमा घणा माणसोने एम कहे छे इत्यादि *शिव राजर्षिनी पेठे कहे, यावत् ते सर्व दुःखथी रहित थया. परन्तु विशेष ए छे के, त्रिदंड, कुंडिका यावद् गेरुथी रंगेला वस्रने पहेरी विभंगज्ञान रहित थयेलो ते पुद्गल परिव्राजक आलभिका नगरीनी बच्चे थईने नीकळे छे. नीकळीने यावद् उत्तरपूर्व (ईशान ) दिशा तरफ जइ स्किंदकनी पेठे ते पुद्गल परिव्राजक त्रिदंड, कुंडिका यावद् मूकी प्रव्रजित थाय छे. बाकी बधुं शिवराजर्षिनी पेठे यावद् 'सिद्धो अन्याबाध अने शाश्वत सुखने अनुभवे छे' त्यांसुधी जाणवं. 'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे'–एम कही यावद् भगवान् गौतम विहरे छे.
एकादश शते द्वादश उद्देशक समाप्त.
एकादश शतक समाप्त.
८.* भग० ख०३ श०११३०९पृ० २२४.
भिग• खं०१२०१ उ०१पृ. २३३.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org.
