________________
शतक ९.-उद्देशक ३३.
भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र. ६. तए णं से उसमदत्ते माहणे समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मं सोचा निसम्म हट्ट-तुट्टे उट्ठाए उट्टेड, २ उदृत्ता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो जाव नमंसित्ता एवं पदासी-पषमेयं भंते !, तहमेयं भंते ! जहा खंदओ, आव से जहेयं तुम्मे बदह त्ति कट्ट उत्तरपुरस्थिमं दिसिभागं अवक्कमति, अवक्कमित्ता सयमेव आभरण-मल्ला-ऽलंकारं ओमुया, सय२ ओमुइत्ता सयमेव पंचमुट्ठियं लोयं करेति, २ करित्ता जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छद, २ उपागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिपखुत्तो आयाहिणं पयाहिणं, जाव नमंसित्ता एवं वयासी-आलित्ते णं भंते ! लोए, पलित्ते णं भंते। लोए, आलित्तपलित्ते णं भंते ! लोए जराए मरणेण य, एवं एएणं कमेणं जहा संभो तहेव पक्षाओ, जाप सामाइयमाइयाई एकारस अंगाई अहिज्झइ, जाव यहूहिं चउत्थ-छ?-ट्ठम-दसम- जाव विचित्तेहिं तवोकम्मेहिं अप्पाणं भावेमाणे बहू पासाई सामण्णपरियागं पाउणइ, २ पाउणित्ता मासियाए संलेहणाए असाणं झूसेति, २ झूसित्ता सट्टि भत्ताई अणसणाए छेदेति, २ छेदित्ता जस्सट्टाए कीरति नग्गभावो जाव तमटुं आराहेइ, २ आराहेत्ता जाव सधदुक्खप्पहीणे।।
७. तए णं सा देवाणंदा माहणी समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं धम्मं सोचा निसम्म हट्ठा तुट्ठा समणं भगवं महावीरं तिपखुत्तो आयाहिण-पयाहिणं, जाय नमंसित्ता एवं वयासी-एवमेयं भंते, तहमेयं भंते ! एवं जहा उसभदत्तो तहेल जाव धम्म आइक्खियं । तए णं समणे भगवं महावीरे देवाणंदं माहणि सयमेव पचावेति, सयमेव पवावित्ता सयमेव अजचंदणाए अजाए सीसिणित्ताए दलयइ । तए णं सा अजचंदणा अंजादेवाणंदामाहणि सयमेव पवावेति, सयमेव मुंडावेति, सयमेव सेहावेति । एवं जहेव उसमदत्तो तहेव अजचंदणाए अजाए इमं एयारूवं धम्मियं च उवदेसं संमं संपडिवजह, तमाणाए तेहा गच्छइ, जाव संजमेणं संजमति । तए णं सा देवाणंदा अजा अजचंदणाए अजाए अंतियं सामाइयमाश्याई पकारस अंगाई अहिज्झइ, सेसं तं चेव, जाव सचदुक्खप्पहीणा। ... ८. तस्स णं माहणकुंडग्गामस्स नगरस्स पंञ्चत्थिमेणं पत्थ णं खत्तियकुंडग्गामे नाम नयरे होत्था । वनओ । तत्थ णं वत्तियकुंडग्गामे नयरे जमाली नाम खत्तियकुमारे परिवसह, अड्डे, दित्ते, जाव अपरिभूते, उप्पि पासायवरगए फुट्टमाणेहिं
६. त्यारपछी ते ऋषभदत्त ब्राह्मण श्रमण भगवंत महावीरनी पासे धर्मने सांभळी, हृदयमा धारण करी खुश थयो, तुष्ट थयो, अने तेणे उभा थइने श्रमण भगवंत महावीरने त्रण वार प्रदक्षिणा करी, यावत् नमस्कार करी आ प्रमाणे कद्यु-'हे भगवन् । ते ए प्रमाणे छे, हे भगवन् ! ते ए प्रमाणे छे.'-इत्यादि *स्कंदक तापसना प्रकरणमा कह्या प्रमाणे यावत् 'जे तमे कहो छो ते एमज छे' एम कही ते [ऋषभदत्त ब्राह्मण ] ईशान दिशा तरफ जाय छे, त्यां जइने पोतानी मेळे आभरण, माला अने अलंकारने उतारे छे, उतारीने पोतानी मेळे पंचमुष्टिक लोच करे छे. लोच करीने ज्या श्रमण भगवंत महावीर छे त्यां आवे छे, आवीने श्रमण भगवंत महावीरने त्रणवार प्रदक्षिणा करी यावत् नमी तेणे आ प्रमाणे का के-'हे भगवन् ! जरा अने मरणथी आ लोक चोतरफ प्रज्वलित थयेलो छे, हे भगवन् ! आ लोक अत्यन्त प्रज्वलित थयेलो छे, हे भगवन् ! लोक चोतरफ अने अत्यन्त प्रज्वलित थयेलो छे.-ए प्रमाणे ए क्रमथी स्किंदकतापसनी पेठे तेणे प्रव्रज्या भषमदत्ते प्रज्या
लीधी. लीधी, यावत् सामायिकादि अगीयार अंगोनुं अध्ययन करे छे, यावद् घणा उपवास, छड, अट्ठम अने दशम यावद् विचित्र तपकर्म वडे आत्माने भावित करतो ते घणा वरस सुधी साधुपणाना पर्यायने पाळे छे. पाळीने मासिकी संलेखनावडे आत्माने वासित करीने साठ भक्तोने अनशन करवावडे व्यतीत करीने जेने माटे नग्नभाव-निर्ग्रन्थपणानो खीकार को हतो, यावत् ते निर्वाणरूप अर्थने आराधे छे, ते अर्थने आराधी त्यार बाद यावत् सर्वदुःखथी मुक्त थाय छे.
७. हवे ते देवानंदा ब्राह्मणी श्रमण भगवंत महावीरनी पासे धर्मने सांभळी, हृदयमा अवधारी आनन्दित अने संतुष्ट थइ, अने पेवानंदानी प्रमज्या. श्रमण भगवंत महावीरने त्रणवार प्रदक्षिणा करी यावत् नमस्कार करी आ प्रमाणे बोली-'हे भगवन् ! ते एमज छे, हे भगवन् ! ते एमज छे,'-ए प्रमाणे ऋषभदत्तनी जेम यावत् तेणे भगवंत कथित धर्म कह्यो. त्यारबाद श्रमण भगवान् महावीर पोते देवानंदा ब्राह्मणीने दीक्षा आपे छे, दीक्षा आपीने पोते आर्यचंदना नामे आर्याने शिष्यापणे सोंपे छे. त्यारबाद ते आर्यचंदना आर्या पोतेज ते देवानंदा ब्राह्मणीने दीक्षा आपे छे, स्वयमेव मुंडे छे, खयमेव शिक्षा आपे छे. ए प्रमाणे देवानंदा ऋषभदत्त ब्राह्मणनी पेठे आर्यचंदनाना आ आवा प्रकारना धार्मिक उपदेशने सम्यक् प्रकारे स्वीकार करे छे, अने तेनी आज्ञा प्रमाणे वर्ते छे, यावत् संयमवडे प्रवर्ते छे. त्यारपछी देवानंदा आर्या आर्यचंदना आर्यानी पासे सामायिकादि अगीयार अंगोगें अध्ययन करे छे. बाकीर्नु पूर्व प्रमाणे जाणवं, यावत् ते [ देवानंदा सर्वदुःखथी मुक्त थाय छे.
८. हवे ते ब्राह्मणकुंडग्राम नगरनी पश्चिम दिशाए ए स्थळे क्षत्रियकुंडग्राम नामे नगर हतुं. वर्णन. ते क्षत्रियकुंडग्राम नामे नगरमा क्षत्रियकुंदमाम, जमालि नामनो क्षत्रियकुमार रहेतो हतो. ते आढ्य--धनिक, तेजखी अने यावद् जेनो पराभव न थइ शके एवो (समर्थ )हतो. ते पोताना जमालिनु वर्णन.
५ तह घ-ङ । ६ पक्ष
१ कमेणं इमं ज-ग-ध। २ -हेत्ता तएण से ग-घ। ३ इह-तुहा ग-घ। ४ -णंदं मा- ग-घ। छिमेणं ङ।
६. • भग. सं. १ श..२.उ..१ पृ. २३८... भग, खं. १ श. २ उ. २ पृ. २३९-२४२.
Jain Education international
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org