________________
१६४ श्रीरायचन्द्र-जिनागमसंग्रहे
शतक ९.-उद्देशक ३३. याहि, णाणादेस-विदेसपरिपिडियाहिं, सदेसनेवत्थगहियवेसाहि, इंगित-चिंतित-पत्थियवियाणियाहिं, कुसलाहि, विणीयाहि, चेडियाचक्कवाल-वरिसधर-थेरकंचुइज-महत्तरगवंदपरिविखत्ता अंतेउराओ निग्गच्छति, निग्गच्छित्ता जेणेव बाहिरिया उवट्ठाणसाला, जेणेव धम्मिए जाणप्पवरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता जाव धम्मियं जाणप्पवरं दुरूढा । तए णं से उसमदत्ते माहणे देवाणंदाए माहणीए सद्धि धम्मियं जाणप्पवरं दुरूढे समाणे णियगपरियालसंपरिखुडे माहणकुंडग्गाम नगरं मझमझेणं निग्गच्छइ, निग्गच्छित्ता जेणेव बहुसालए चेहए तेणेव उवागच्छइ, तेणेव उवागच्छित्ता छत्तादीए तित्थकरातिसए पासइ, पासित्ता धम्मियं जाणप्पवरं ठवेइ, ठवित्ता धम्मियाओ जाणप्पवराओ पैचोरुहइ, पच्चोरुहित्ता समणं भगवं महावीरं पंचविहेणं अभिगमेणं अभिगच्छति तं जहा-सञ्चित्ताणं दवाणं विउसरणयाए, एवं जहा बितियसए, जाव तिविहाए पजुवासणयाए पजुवासति । तए णं सा देवाणंदा माहणी धम्मियाओजाणप्पवराओ पैच्चोरुति, ध०२ पच्चोरुहित्ता यहूहिं खुजाहिं, जाव महत्तरगवंदपरिक्खित्ता समणं भगवं महावीरं पंचविहेणं अभिगमेणं अभिगच्छइ, तं जहा-सचित्ताणं दधाणं विउसरणयाए, अच्चित्ताणं दवाणं अविमोयणयाए, विणयोणयाप गायलट्ठीए, चपखुप्फासे अंजलिपग्गहेणं, मणस्स एगत्तीभावकरणेणं; जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छद, उवागच्छित्ता समणं भगवं महावीरं तिक्बुत्तो आयाहिण-पयाहिणं करेइ, करित्ता वंदर, नमंसद, वंदित्ता नमंसित्ता उसभदत्तं माहणं पुरओ कटु ट्ठिया चेव सपरिवारा सुस्सूसमाणी, णमंसमाणी अभिमुहा विणएणं पंजलिउडा जाव पजुवासई ।
४. तए णं सा देवाणंदा माहणी आगयपण्हाया, पप्पुयलोयणा, संवरियवलयवाहा, कंचुयपरिखित्तिया धाराहयकलंबगं पिव समूसवियरोमकूवा समणं भगवं महावीरं अणिमिसाए दिट्ठीप देहमाणी देहमाणी चिट्ठति ।
५. [प्र०] भंते ! त्ति भगवं गोयमे समणं भगवं महावीरं वंदति, णमंसति, वंदित्ता, णमंसित्ता एवं वयासी-किं णं भंते ! एसा देवाणंदा माहणी आगयपण्हया, तं चेव जाव रोमकूवा देवाणुप्पियं अणिमिसाए दिट्ठीए देहमाणी २ चिट्ठति ? [उ०] गोयमादि ! समणे भगवं महावीरे भगवं गोयम एवं वैयासी-एवं खलु गोयमा! देवाणंदा माहणी ममं अम्मगा, अहं णं देवाणंदाए.
पाहणी तेणं पुष्वपुत्तसिणेहरागेणं आगयपण्या, जाव समूसवियरोमकूवा ममं अणिमिसाए दिट्टीए देहमाणी २ चिट्ठइ । तए णं समणे भगवं महावीरे उसमदत्तस्स माणस्स देवाणंदाए माहणीए तीसे य महतिमहालियाए इसिपरिसाए जाव परिसा पडिगया।
आवी तीर्थकरना छत्रादिक अतिशयोने जुए छे; जोईने धार्मिक श्रेष्ठ रथने उभो राखे छे. उभो राखी तेना उपरथी नीचे उतरे छे. उतरीने श्रमण भगवंत महावीरनी पासे पांच प्रकारना अभिगमवडे जाय छे. ते आ प्रमाणे-'सचित्त द्रव्योनो त्याग करवो'-इत्यादि "बीजा शतकमां कह्या प्रमाणे यावत् त्रण प्रकारनी उपासनावडे उपासे छे. ते देवानंदा ब्राह्मणी पण धार्मिक यानप्रवरथी नीचे उतरे छे, उतरीने घणी कुब्जदासीओना यावत् मान्य पुरुषना समूहथी परिवृत थईने श्रमण भगवंत महावीरनी पासे पांच प्रकारना अभिगमवडे जाय छे. ते आ प्रमाणे-१ सचित्त द्रव्यनो (फलादिनो) स्याग करयो. २ अचित्त द्रव्यनो (आभरणादिनो) त्याग नहि करवो, ३ विनयथी शरीरने. अव. नत करवं, ४ भगवंतने चक्षुथी जोतां अंजलि करवी. अने ५ मननी एकाग्रता करवी. ए पांच अभिगम वडे ज्यां श्रमण भगवान् महावीर छे त्यां आवे छे. त्या आवीने श्रमण भगवंत महावीरने त्रण वार प्रदक्षिणा करे छे. करीने वांदे छे, नमे छे. वांदी अने नमी ऋषभदत्त ब्राह्मणने आगळ करी पोताना परिवारसहित उभी रहीने शुश्रूषा करती, नमती अभिमुख रहीने विनयवडे हाथ जोडी यावत् उपासना करे छे, - . ४. त्यारबाद ते देवानंदा ब्राह्मणीने पानो चढ्यो-तेना स्तनमाथी दूधनी धारा छूटी, तेना लोचनो आनंदाश्रुथी भिनां थयां, तेनी हर्षथी एकदम फुलती भुजाओने तेना कडाओए रोकी, [हर्पथी शरीर प्रफुल्लित था ] तेनो कंचुक विस्तीर्ण थयो, मेघनी धाराधी विकसित थयेला कदंबपुष्पनी पेठे तेना रोमकूप उभां थया, अने ते श्रमण भगवंत महावीरने अनिमिष दृष्टिधी जोती जोती उभी रही...
५. [प्र०] त्यारे 'भगवन् ! एम कही भगवान् गौतम श्रमण भगवंत महावीरने वांदे छे, नमे छे. वांदीने-नमीने तेणे आ प्रमाणे देवानंदाना स्तनमाथी कद्यु-हे भगवन् ! आ देवानंदा ब्राह्मणीने पानो केम चढ्यो, अर्थात् तेना स्तनमाथी दूधनी धारा केम वछूटी इत्यादि पूर्वे कह्या प्रमाणे यावत् दूधनी धार केम छूटी?
तेने रोमांच केम थयो ? अने देवानुप्रिय तरफ अनिमिष नजरे जोती जोती केम उभी छे? [उ०] हे गौतम!' एम कही श्रमण भगवान् महा
वीरे भगवंत गौतमने आ प्रमाणे कयु-हे गीतम! ए प्रमाणे खरेखर आ देवानंदा ब्राह्मणी मारी माता छे, हुं देवानंदा ब्राह्मणीनो पुत्र छं.. माटे इमना मेवी दूधनी ते देवानंदा ब्राह्मणीने पूर्वना पुत्रस्नेहानुरागथी पानो चढ्यो, अने तेना रोमकूप उभा थया, अने मारी सामु अनिमिप नजरथी जोती उभी छे. धार छूटी.
त्यारबाद श्रमण भगवान् महावीरे ऋषभदत्त ब्राह्मण, देवानंदा ब्राह्मणी अने अत्यंत मोटी ऋषि पर्षदने धर्म कह्यो. यावत् पर्षद पाछी गइ,
कलंबपुष्फर्ग पिव छ।
१ देसी हिंग-घ। २-याहि य चे-ग-घ। ३ छत्तातीए क। १-कभइ क। ५-मुही क। • -शुप्पिए कविनाऽन्यत्र । ८ पदासि क। ९-पण्डया का
३. * भग. सं. १श. २ उ, ५ पृ. २७९.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org