________________
शतक ९.-उद्देशक ३३. भगवत्सुधर्मस्वामिप्रणीत भगवतीसूत्र.
१६३ दत्तेणं माहणेणं एवं बुत्ता समाणी हट्ठ- जाव हिंदया, करयल- जाव कड्डु उसमदत्तस्स माहणस्स एयमट्ट विणणं पडि.
सुणेई।
२. तए णं से उसभदत्ते माहणे कोडुंबियपुरिस सद्दावेइ, कोडुंबियपुरिसे सहावेत्ता एवं धैयासी-खिप्पामेव भो देवाणुप्पिया! लहुकरणजुत्त-जोइय-समखुरवालिहाण-समलिहियसिंगेहि, जंवूणयामयकलावजुत्त-पतिविसिटेहिं, रययामयघंटासुत्तरजयपवरकंचणनत्थपग्गहोग्गहियएहिं, नीलुप्पलकयामेलपहि, पवरगोणजुवाणएहिं गाणामणि-रयणघंटियाजालपरिगयं, सुजायजुग-जोत्तरजयजुग-पसत्थसुविरचियनिमियं, पवरलक्खणोववेयं धम्मियं जाणप्पवरं जुत्तामेव उवट्टवेह, उवट्ठवेत्ता मम एतमाणत्तियं पञ्चप्पिणह । तए णं ते कोडुंबियपुरिसा उसभदत्तेणं माहणेणं एवं वुत्ता समाणा हट्ठ-जाव हियया, करयलएवं सामी तहत्ताणाए विणएणं वयणं जाव पडिसुणेत्ता खिप्पामेव लहुकरणजुत्त-जाव धम्मियं जाणप्पवरं जुत्तामेव उवटवेत्ता जाप तमाणत्तियं पञ्चप्पिणंति ।
३. तए णं से उसभदत्ते माहणे ण्हाए, जाव अप्पमहग्याभरणालंकियसरीरे सातो गिहातो पडिणिक्खमति, पंडिणिक्खमित्ता जेणेव वाहिरिया उबदाणसाला जेणेव धम्मिए जाणप्पवरे तेणेव उवागच्छद, उवागच्छित्ता धम्मियं जाणप्पवरं दूरूढे । तए णं सा देवाणंदा माहणी अंतो अंतेउरंसि पहाता; कयवलिकम्मा, कयकोउय-मंगल-पायच्छित्ता, किंच वरपादपत्तणेउर-मणिमेहला-हाररचित-उचियकडग-खंडाग-एकावली-कंठसुत्त-उरत्थगेवेज-सोणिसुत्तग-नाणामणि-रयणभूसणविराइयंगी, चीणंसुयवत्थपवरपरिहिया, दुगुलसुकुमालउत्तरिजा, सवोतुयसुरभिकुसुमवरियसिरया, घरचंदणवंदिता, वराभरणभूसितंगी, कालागरुधूवधूविया, सिरिसमाणवेसा, जाव अप्पमहग्याभरणालंकियसरीरा, बहूहिं खुजाहि, चिलाति
ऋषभदत्त ब्राह्मणे देवानंदा ब्राह्मणीने ए प्रमाणे कयुं त्यारे ते खुश थइ, अने यावत् उल्लसितहृदयवाळी थईने पोताना करतलने यावत मस्तके अंजलिरूपे करी ऋषभदत्त ब्राह्मणना ए कथनने विनयपूर्वक स्वीकारे छे.
२. त्यारबाद ते ऋषभदत्त ब्राह्मण पोताना कौटुंबिक पुरुषोने बोलावे छे, बोलावीने तेओने तेणे आ प्रमाणे कह्यु के-हे देवानुप्रियो ! जलदी चालयावाळा, प्रशस्त अने सदृशरूपवाळा, समान खरी अने पुच्छवाळा, समान उगेला शिंगडावाळा, सोनाना कलाप-आ. भरणोथी युक्त, चालवामां उत्तम, रूपानी घंटडीओथी युक्त, सुवर्णमय सुतरनी नाथवडे बांधेला, नील कमळना शिरपेचवाळा बे उत्तम युवान बळदोथी युक्त; अनेक प्रकारनी मणिमय घंटडीओना समूहथी व्याप्त, उत्तम काष्ठमय धोंसह अने जोतरनी बे दोरीओ उत्तम रीते
मां गोठवेली छे एवा; प्रवरलक्षणयुक्त, धार्मिक, श्रेष्ठ यान-रथने तैयार करी हाजर करो अने आ मारी आज्ञा पाछी आपो'. ज्यारे ते ऋषभदत्त ब्राह्मणे ते कौटुंबिक पुरुषोने एम कर्दा त्यारे तेओए खुश थइ यावद् आनंदितहृदयवाळा थइ, मस्तके करतलने जोडी एम कर्दा के-हे खामिन् ! ए प्रमाणे आपनी आज्ञा मान्य छे'. एम कही विनयपूर्वक वचनने स्वीकारी जलदी चालवावाव्य बे बळदोथी जोडेला, यावत् धार्मिक अने प्रवर यानने (रथने ) शीघ्र हाजर करीने यावत् आज्ञाने पाछी आपे छे.
३. त्यारबाद ते ऋषभदत्त ब्राह्मण स्नान करी यावत् अल्प अने महामूल्यवाळां आभरणोथी पोताना शरीरने अलंकृत करी पोतान घरथी बहार निकळे छे. बहार निकळीने जे टेकाणे बहारनी उपस्थान शाला छे, अने ज्या धार्मिक यानप्रवर छे त्यां आवीने ते रथं उपर चढे छे. त्यारबाद ते देवानंदा ब्राह्मणी अंदर अंतःपुरमा स्नान करी, बलिकर्म-पूजा करी, कौतुक-(मषीतिलक) मंगल अने प्रायश्चित्त करी, पगमा पहेरेला सुंदर नू पुर, मणिनो कंदोरो, हार, पहेरेलां उचित कडां, वीटीओ, विचित्रमणिमय एकावली (एकसर• वाग ) हार, कंठसूत्र, छातीमा रहेला अवेयक (लांबा हार), कटीसूत्र, अने विचित्रमणि तथा रत्नोना आभूषणधी शरीरने सुशोभित करी, उत्तम चीनांशुक वस्त्रने पहेरी, उपर सुकुमाल रेशमी वस्त्रने ओढी, बधी ऋतुना सुगंधी पुष्पोथी पोताना केशने गुंथी, कपाळमा चंदन लगावी, उत्तम आभूषणथी शरीरने शणगारी, कालागरुना धूपवडे सुगंधित थइ, लक्ष्मीसमानवेशवाळी, यावत् अल्प अने बहुमूल्यवाळा आभरणोथी शरीरने अलंकृत करी, घणी कुब्ज दासीओ, चिलातदेशनी दासीओ, यावत् अनेक देश विदेशथी आवीने एकठी थयेली, पोताना देशना पहेरवेश जेवा वेशने धारण करनारी, इंगितवडे-आकृतिवडे-चिन्तित अने इष्ट अर्थने जाणनारी, कुशल अने विनयवाळी दासीओना परिवारसहित, तेमज पोताना देशनी दासीओ, खोजाओ, वृद्ध कंचुकिओ अने मान्य पुरुषोना वृन्द साथे ते देवानंदा पोताना अंतःपुरधी निकळे छे. निकळीने ज्यां बहारनी उपस्थान शाळा छे अने ज्यां धार्मिक यान प्रवर (श्रेष्ठ स्थ) उभो छे त्यां आवे छे. आवीने यावत् ते धार्मिक उत्तम रथ उपर चढे छे. त्यारवाद ते ऋषभदत्त ब्राह्मण देवानंदा ब्राह्मणीनी साथे धार्मिक अने श्रेष्ठ यान (रथ) उपर चढीने पोताना परिवारनी साथे ब्राह्मणकुंडग्राम नामे नगरना मध्यभागमाथी निकळे छे. निकळीने जे स्थळे बहुशालक चैत्य छे त्यां आवे छे. त्या
हियया ग-घ-ङ । २ सदावियत्ता ग-घ। वदासि क। ४ परिवि ग-घ-छ। ५-यल-जाव छ। तहत्ति भाणा--घ।.स. याओ छ। 6 -क्खमहत्ता छ। ९ फिते क, किंचि ग। १० हारविराइभ-ग। । खडुअ-ए-क, खडग छ। १२-गुरुधूव-ग-घ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org