________________
तेत्तीसइमो उद्देसो. १. [प्र०] तेणं कालेणं, तेणं समपणं माहणकुंडग्गामे नयरे होत्था । वन्नओ । बहुसालए चेतिए । वन्नओ । तत्थ णं माहणकुंडग्गामे नयरे उसभदत्ते नाम माहणे परिवसइ, अद्वे, दित्ते, वित्ते, जाव अपरिभूए; रिउवेद-जजुवेद-सामवेद-अथधणवेद- जहा खंदओ, जाव अन्नेसु य बहुसु बंभन्नएसु सुपरिनिट्ठिए समणोवासए अभिगयजीवाऽजीवे, उवलद्धपुण्ण-पावे, जाव अप्पाणं भावेमाणे विहए । तस्स णं उसभदत्तस्स माहणस्स देवाणंदा नामं माहणी होत्था, सुकुमालपाणि-पाया, जाव पियदसणा, सुरूवा समणोवासिया अभिगयजीवा-जीवा, उवलद्धपुन्न-पावा जाव विहरद । तेणं कालेणं, तेणं समपणं सामी समोसढे । परिसा जाव पजवासति । तैए णं से उसभदत्ते माहणे इमीसे कहाए उवलद्धढे समाणे हट्ठ-जाव हियए, जेणेव देवाणंदा माहणी तेणेव उवागच्छति, उवागच्छित्ता देवाणंदं माहणिं एवं बयासी-एवं खलु देवाणुप्पिए ! समणे भगवं महावीरे आदिगरे, जाव सधण्णू, सवदरिसी, आगासगएणं चक्केणं जाव सुहंसुहेणं विहरमाणे बहुसालए चेहए अहापडिरूवं जाव विहरति । तं महाफलं खलु देवाणुप्पिए! तेहारूवाणं अरहंताणं भगवंताणं नामगोयस्स वि सवणयाए, किमंग पुण अभिगमण-वंदण-नमंसण-पडिपुच्छण-पजुवासणयाए, एगस्स वि आयरियरस धम्मियस्स सुवयणस्स सवणयाए, किमंग पुण विउलस्स अट्टस्स गहणयाए, तं गच्छामो णं देवाणुप्पिए! समणं भगवं महावीरं वंदामो नमसामो, जाव पजुवासामो; एवं णं इहभवे य, परभवे य हियाए सुहाए खमाए निस्सेयाए आणुगामियत्ताए भविस्सइ । तए णं सा देवाणंदा माहणी उसभ
ब्राह्मणकुंडग्राम
ऋषभदत्त.
देवानंदा.
महावीरस्वामी समोसर्या.
तेत्रीशमो उद्देशक. १. ते काले, ते समये ब्राह्मणकुंडग्राम नामे नगर हतुं. वर्णन. बहुशालक नामे चैत्य हतुं. वर्णन. ते ब्राह्मणकुंडग्राम नामे नगरमा ऋषभदत्त नामे ब्राह्मण रहेतो हतो. ते आढ्य-धनिक, तेजस्वी, प्रसिद्ध अने यावत् अपरिभूत-कोइथी पराभव न पामे तेवो हतो. वळी ते ऋग्वेद, यजुर्वेद, सामवेद अने अथर्वणवेदमा निपुण अने *स्कंदक तापसनी पेठे यावत् ब्राह्मणोना बीजा घणा नयोमा कुशल हतो. ते श्रमणोनो उपासक, जीवाजीव तत्त्वने जाणनार, पुण्य-पापने ओळखनार अने यावत् आत्माने भावित करतो विहरतो हतो. ते ऋषभदत्त ब्राह्मणने देवानंदा नामे ब्राह्मणी स्त्री हती. तेना हाथ पग सुकुमाल हता, यावत् ते दर्शन प्रिय हतुं अने तेनुं रूप सुन्दर हतुं. वळी श्रमणोनी उपासिका [ देवानंदा ] जीवाजीव अने पुण्यपापने जाणती विहरती हती. ते काले, ते समये महावीरस्वामी समोसा. पर्षत यावत् पर्युपासना करे छे. त्यार पछी ते ऋषभदत्त ब्राह्मण श्रमण भगवान् महावीरना आगमननी आ वात जाणीने खुश थयो, यावत् उल्लसित हृदयवाळो थयो, अने. ज्या देवानंदा ब्राह्मणी हती त्यां आव्यो. त्यां आवीने तेणे देवानंदा ब्राह्मणीने आ प्रमाणे कथु के-'हे देवानुप्रिये ! ए प्रमाणे अहीं तीर्थनी आदि करनार यावत् सर्वज्ञ अने सर्वदर्शी श्रमण भगवान् महावीर आकाशमा रहेला चक्रवडे यावत् सुखपूर्वक विहार करता बहुशालक नामे चैत्यमा योग्य अवग्रहने ग्रहण करीने यावत् विहरे छे. हे देवानुप्रिये ! यावत् तेवा प्रकारना अर्हत् भगवंतना नाम -गोत्रना पण श्रवणथी मोटुं फल प्राप्त थाय छे, तो वळी तेओना अभिगमन (सामा जq ), चंदन, नमन, प्रतिप्रच्छन अने पर्युपासन करवाथी फल थाय तेमां शुं कहे ? तथा एक पण आर्य अने धार्मिक सुवचनना श्रवणथी मोटुं फल थारा छे, तो वळी विपुल अर्थने ग्रहण करवावडे महाफल थाय तेमां शुं कहे ? माटे हे देवानुप्रिये ! आपणे जइए अने श्रमण भगवंत महावीरने वन्दन-नमन करीए, यावत् तेमनी पर्युपासना करीए. ए आपणने आ भवमा तथा परभवमा हित, सुख, संगतता, निःश्रेयस अने शुभ अनुबंधने माटे थशे. ज्यारे ते
मशाळक.चैत्य.
तते णं क। ४ हिदए क । ५ महप्फलं क।
जाव तहा-ग-घ। . अरिहं--घ।
1 -गामे णामं न- ङ। २ अहिंग- क। ८ एयं णे इ-क, एयं णो इ-छ।
१. भग.सं.१२.२ उ.१पृ. २३१.
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
Jain Education International