________________
सत्तमो उद्देसो। १. तेणं कालेणं, तेणं समयेणं रायगिहे नयरे, वन्नओ, गुणसिलए चेइए, वन्नओ, जाव पुढविसिलावट्टओ। तस्स णं गुणसिलस्स चेइयस्स अदूरसामंते बहवे अन्नउत्थिया परिवसंति । तेणं कालेणं, तेणं समएणं समणे भगवं महावीरे आदिगरे जाव समोसढे जाव परिसा पडिगया । तेणं कालेणं, तेणं समएणं समणस्स भगवओ महावीरस्स बहवें अंतेवासी थेरा भगवंतो जातिसंपन्ना, कुलसंपन्ना, जहा बितियसए जाव जीवियास-मरणभयविप्पमुक्का, समणस्स भगवयो महावीरस्स अदूरसामंते उहुंजाणू, अहोसिरा, झाणकोट्ठोवगया संजमेणं तवसा अप्पाणं भावमाणा जाव विहरति ।
२. तए णं ते अन्नउत्थिया जेणेव थेरा भगवंतो तेणेव उवागच्छंति, उवागच्छित्ता ते थेरे भगवंते एवं वयासी-तुम्भे णं अजो तिविहं तिविहेणं असंजय-विरय-प्पडिहय० जहा सत्तमसए बीतिए उद्देसए जाव एगंतबाला या वि भवह ।
३. तए णं ते थेरा भगवंतो ते अन्नउत्थिर एवं वयासी-केण कारणेणं अजो! अम्हे तिविहं तिविहेणं अस्संजयविरय० जाव एगंतवाला यावि भवामो ?
४. तए णं ते अन्नउत्थिया ते थेरे भगवंते एवं वयासी-तुब्भे णं अजो! अदिघ्नं गेहह, अदिन्नं भुंजह, अदिनं सातिजह, तए णं ते तुब्भे अदिनं गेण्हमाणा, अदिन्नं भुंजमाणा, अदिनं सातिजमाणा तिविहं तिविहेणं असंजय-विरय. जाव एगंतबाला यावि भवह।
सप्तम उद्देशक. १. ते काले अने ते समये राजगृह नामे नगर हतुं. वर्णन. गुणसिलक चैत्य हतुं. वर्णन. यावत् पृथिवीशिलापट्टक हतो. ते गुणसिलक चैत्यनी आसपास थोडे दूर घणा अन्यतीर्थिको रहे छे. ते काले-ते समये श्रमण भगवान् महावीर, तीर्थनी आदिना करनारा अन्यत्यधिको बने यावत् समोसर्या, यावत् परिषद् विसर्जित थइ. ते काले-ते समये श्रमण भगवंत महावीरना घणा शिष्यो, स्थविर भगवंतो जातिसंपन्न, साव कुलसंपन्न-इत्यादि जेम बीजा *शतकमां वर्णव्या छे तेवा, यावद् जीवितनी आशा अने मरणना भयथी रहित हता, अने श्रमण भगवंत महावीरनी आसपास उंचा ढींचण करी नीचे मस्तक नमावी, ध्यानरूप कोष्टने प्राप्त थयेला, तेओ संयम अने तप वडे आत्माने भावित करता यावत् विहरे छे.
२. त्यार पछी ते अन्यतीर्थिको ज्यां स्थविर भगवंतो छे त्यां आवे छे, अने त्यां आवीने तेओए ते स्थविर भगवंतोने एम का के- सम्यवीपिको. 'हे आर्यो ! तमे त्रिविधे त्रिविधे असंयत, अविरत अने अप्रतिहत पापकर्मवाळा छो'-इत्यादि जेम सातमा शतकना बीजा उद्देशकमां
विवि त्रिविणे कह्या प्रमाणे यावत् एकांत बाल-अज्ञ छो.
३. त्यार बाद ते स्थविर भगवंतोए ते अन्यतीर्थिकोने एम कयु के, हे आर्यो ! अमे क्या कारणथी त्रिविधे त्रिविधे असंयत, अविरत स्वबिरो“ यावद् एकांत बाल छीए.
४. त्यार बाद ते अन्यतीर्थिकोए ते स्थविर भगवंतोने एम कडं के, हे आर्यो ! तमे अदत्त (कोइए नहीं आपेल) पदार्थ- ग्रहण करो छो, अदत्त पदार्थने खाओ छो अने अदत्तनो खाद लो छो-अर्थात् [ग्रहणादिकनी] अनुमति आपो छो, तेथी अदत्तनुं ग्रहण भिषिचे निवित
मयत बोबाद करता, अदत्तने जमता अने अदत्तनी अनुमति आपता तमे त्रिविध त्रिविधे असंयत, अने अविरत यावद् एकांत बाल पण छो.
१ तुम्हे णं क, तुझे गं छ। २ तुम्मे क.। १.. भग.प्र.सं. पृ. २७८. श. १. उ.५.पं. १.
१२ भ. सू.
भिग. ह.बं. श... उ. २. सू. १.६८.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org