Nyayamanjari Part 4

SR No.: 004626
Original Sutra Author: N/A
Author: Nagin J Shah
Publisher: L D Indology Ahmedabad
Publication Year: 1989
Total Pages: 332
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati & Philosophy
File Size: 18 MB

Page 280

વાક્યાથ વિધિ છે એ મત
૨૬૩ 232. નનૂ તૈપ્રત્યયામિયત્વટ્ઝક્ષા: સન્ત ત ા ન ઝૂમ ગામિधानिकः सम्बन्धो नोक्त इति, किन्तु पुरुषव्यापारात्मिकाया अर्थभावनायाः प्रधानत्वेन वाक्यार्थत्वात् तदपेक्ष्यमाणफलकरणेतिकर्तव्यतांशपूरणेन वर्गकामादिपदान्तराभिधेयोऽर्थः समन्वेति गुणत्वेन । शब्दव्यापारस्तु तदपेक्षितमन्यतममपि नांश पूरयितुमलमिति तत्र न गुणतामवलम्बते, न च द्वयोः प्रधानयोर्घटः पट इतिवद्वा पचति पठतीतिवद्वा सम्बन्ध उपलभ्यते ।।
232. ભાવનાવાક્યર્થવાદી- એકપ્રત્યયાભિધેયત્વરૂ૫ અન્વયસંબંધ છે એમ અમે જણાવ્યું છે જ.
વિધિવક્વાર્થવાદી- અમે એમ નથી કહેતા કે તમે આ આભિધાનિક સંબંધ કહ્યો નથી. પરંતુ પુરુષપ્રવૃત્તિરૂપ અથંભાવના પ્રધાન હાઈ વાક્ષાર્થ છે અને વાક્યર્થ હોવાને કારણે તે જેની અપેક્ષા કરે છે તે ફલાંશ, કરણુશ અને ઇતિકર્તવ્યતાંશનું પૂરણ કરી સ્વર્ગકામ વગેરે બીજા પદને અભિધેય અર્થ તેની સાથે ગુણરૂપે (=અંગરૂપે) બરાબર અન્વય પામે છે. શવ્યાપ ૨ =વિધિ=શબ્દભાવના) તે અથભાવના જેમની અપેક્ષા રાખે છે તે આ ત્રણ અંશેમાંના એક પણ અંશને પૂરવા સમર્થ નથી એટલે તે અર્થભવનાને અંગ બનતો નથી અને બે પ્રધાન વચ્ચે તો સબંધ ઉપલબ્ધ થતો નથી, જેમ કે, 'ઘટઃ પરઃ” (ઘટ છે. પટ છે), “gવતિ દત્તિ' (eતે રાંધે છે. તે વાંચે છે. એમાં ધટ અને પેટ કે પતિ અને પઠતિ વચ્ચે કેઈ સંબંધ નથી કારણ કે તે બંને પ્રધાન છે
233. અથાર્થમાવના શમાવનાથસ્થ વિધેર્વિષયનળ કુળતામરુખ્યત્તે, विधिः तर्हि वाक्यार्थः, न भावना, तस्या अप्राधान्यात् । अतो भावनाद्वयं प्रत्ययार्थ इति न हृदयङ्गममेतत् । एकाभिधानाभिधेयत्वं च न भावनयोरन्योन्यसमन्वये વાળમ, કક્ષા: પાતા માવા રૂાાવનાત્ | વિશ્વ સ્થાન ન દે માવને प्रत्ययवाच्ये इष्यते । उच्यते । लिङ्गादिशब्द श्रवणे सति कार्ये च प्रेरणायां च ગુદ્ધિપૂતે રૂતિ | 3
233. અર્થભાવના (પુરુષપ્રવૃત્તિરૂપ વ્યાપાર) શબ્દભાવના નામની વિધિના (=પ્રેરણુંરૂપ વ્યાપારના) વિષયનું પ્રતિપાદન કરીને શબ્દભાવનાનું અંગ બને છે. તેથી વિધિ વાક્યર્થ છે, ભાવના વાક્યા નથી, કારણ કે ભાવના ગૌણ છે. માટે, બંને ભાવના પ્રત્યયાથ છે એ વાત હૃદયને રૂચે એવી નથી. એકબીજાના અન્વયસંબંધમાં કારણભૂત એકપ્રત્યયાભિધેયત્વ નથી. [અર્થાત એકપ્રત્યયાભિધેયત્વ બંને ભાવનાના અન્વયનું કારણ નથી.] ઉદાહરણથ, અક્ષ, પાદ અને માષ આમાને પ્રત્યેક શબ્દ અનેક અર્થોને વાચક છે, પણ તેથી તે અર્થે વચ્ચે અન્વય દેખાતું નથી. અને અર્થ પાસાં પણ છે અને ઇન્દ્રિય પણ છે આમ તે બે અર્થો એકઠાભિધેય છે છતાં તેમની વચ્ચે અન્વય નથી. વળી, કેના અનુરોધથી બે ભાવનાને પ્રત્યયવાઓ ઈચ્છવામાં આવી છે ?