________________
જીવનાં મરણ, જન્મ અને મોક્ષ ૪૧૭ ગૌ હે ભગવન્! ગર્ભમાં ગયેલા જીવન વિષ્ટા હોય, મૂત્ર હાય, લેબ્સ હાય, નાકનો મેલ હૈય, વમન હોય અને પિત્ત હાય ?
મહ–હે ગૌતમ! ને હૈય. કારણ કે, ગર્ભમાં ગયા પછી જીવ જે આહારને ખાય છે તેને કાનપણે, ચામડી પણ, હાડકાપણે, મજજાપણે, વાળપણે, દાઢપણે, રૂવાટાપણે અને નખપણે પરિણુમાવે છે. માટે તેને વિષ્ટાદિક ન હોય.
ગૌ –હે ભગવન ! ગર્ભમાં ગયેલ છવ મેં વડે આહાર ખાય છે ?
મટન ગૌતમ! કારણ કે, ગર્ભમાં ગયેલો જીવ આખા શરીર વડે આહાર કરે છે. પુત્રજીવને રસ પહોંચાડવામાં કારણભૂત અને માતાને રસ લેવામાં કારણભૂત “માતૃછવરસરણી’ નામે નાડી છે. તે માતાના જીવ સાથે સંબદ્ધ છે અને પુત્રને જીવને અડકેલી છે. તેનાથી પુત્રનો જીવ આહાર લે છે, અને આહારને પરિણુમાવે છે. તથા બીજી પણ એક નાડી છે, જે પુત્રના જીવ સાથે સંબદ્ધ છે અને માતાના જીવને અડકેલી છે, તેનાથી પુત્રને જીવ આહારના ચય અને ઉપચય કરે છે.
ગૌ– હે ભગવન! ( ગર્ભમાં) માતાનાં (એટલે કે માતા તરફથી મળેલાં) અંગે કેટલાં હોય છે ?
મહ–હે ગૌતમ ! માતાનાં અંગે ત્રણ હોય છે? માંસ, લેહી અને માથાનું ભેજું ( અતુલુંગ).
૧. ટીકાકાર કહે છે કે બીજાઓ તેને અર્થ ચરબી, ફેફસાં વગેરે કરે છે.
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
