________________
જમલિ
૨૬૩ નાગ, યક્ષ, ભૂત, કુવો, તળાવ, નદી, ધરે, પર્વત, વૃક્ષ, મંદિર, સૂપ કે શાને ઉત્સવ છે કે જેથી બધા આમ કોલાહલ કરતા બહાર જાય છે ? ત્યારે કંચુકિએ તેને મહાવીર ભગવાનના આવ્યાની વાત કરી. તે જાણું જમાલિ પણ સ્નાનાદિથી પવિત્ર થઈ રથમાં બેસી ત્યાં જવા નીકળ્યા. પછી ચૈત્ય પાસે આવતાં રથમાંથી ઊતરી, તેણે પુષ્પ, તાંબૂલ, આયુધાદિ તથા પગરખાં દૂર કર્યા; ખેસને જનોઈની પેઠે વીંટાળે; અને કાગળો કરી, ચેઓ થઈ અંજલિ વડે હાથ જોડી તે મહાવીર પાસે ગયે, અને વંદનાદિ કરી ધર્મોપદેશ સાંભળવા લાગ્યો.
ભગવાનનો ધર્મોપદેશ સાંભળ્યા બાદ સંતુષ્ટ થઈ, તેણે ઊભા થઈને ભગવાનને ત્રણ વાર પ્રદક્ષિણું કરી, તથા નમસ્કાર કરી આ પ્રમાણે કહ્યું, “હે ભગવન ! નિગ્રંથના પ્રવચન ઉપર શ્રદ્ધા કરું છું, વિશ્વાસ કરું છું, રુચિ કરું છું; તથા હે ભગવન ! હું તે પ્રવચન અનુસાર વર્તવાને તૈયાર થે છું. હે ભગવન્! તમે જે ઉપદેશ આપે છે તે તેમ જ છે, સત્ય છે, તથા અસંદિગ્ધ છે; પરંતુ, હે દેવાનુપ્રિય! મારાં માતપિતાની રજા માગીને હું આપની પાસે દીક્ષિત થઈ ગ્રહવાસને ત્યાગ કરી, સાધુપણું સ્વીકારવા ઈચ્છું છું.
પછી તે પોતાને ઘેર ગયો અને માતપિતાને ભગવાનના ધર્મોપદેશની અને તેમાં પિતાને થયેલી રુચિની વાત કરી. તે જાણી તેનાં માતપિતા તેના પુણ્યશાળીપણાથી ખુશ થયાં. પરંતુ જ્યારે તેણે સંસારભયથી ઉદ્વિગ્ન થઈ સાધુ થવાની વાત કરી, ત્યારે તેની માતા એકદમ પરસેવાથી ભીના શરીરવાળી થઈ ગઈ, તેના અંગે. શાકભારથી કંપવા લાગ્યાં; તે નિસ્તેજ
Jain Education International 2010_05
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
