________________
૧૬૪ કર્મસિદ્ધાન્ત : રૂપરેખા અને પ્રૌઢ ગ્ર કેટલાક સાધુઓનાં મસ્તકે તેડી નાંખી એકાન્તમાં એ મસ્તકોને અને ધડેને ઢગલો કર્યો. એ વખતે જે સાધુઓ ત્યાંથી ખસી ગયા તેઓ બચ્યા. સવારે એ સાધુની ચેષ્ટા બધાના જાણવામાં આવતાં સંઘે એ સાધુને વેશ લઈ લીધો અને રજા આપી.
( ૫ ) વડની શાખા ભાંગનારનું ઉદાહરણ કેઈ એક સાધુ ગામમાંથી ગેચરી લઈ પાછા ફર્યા. ખૂબ ગરમીને લીધે એઓ ત્રાસી ગયા હતા. પાત્રમાં વજન પણ ઘણું હતું. ભૂખ્યા-તરસ્યા એ છાયા માટે માર્ગમાં આવેલા એક વડના વૃક્ષ આગળ આવ્યા. એની એક ડાળી. ઘણી નીચી હતી તે એમને માથામાં સખત વાગી. એથી એઓ ખૂબ ગુસ્સે થયા. રાત પડી એટલે એઓ સૂઈ ગયા પણ ક્રોધ તે ચાલુ જ રહ્યો. એવામાં “રત્યાદ્ધિ નિદ્રાનો ઉદય થતાં એએ પેલા વડ પાસે જઈ એની ડાળી ભાંગી. એ લઈને ઉપાશ્રયે આવ્યા અને ડાળી ઉપાશ્રયના બારણું આગળ નાંખી સૂઈ ગયા. સવારે જાગતાં એમણે પિતાના ગુરુને કહ્યું કે મને આવું સ્વપ્ન આવ્યું છે. ઉપાશ્રયના બારણું આગળ ડાળી પડેલી જોઈ એટલે એમને ખાતરી થઈ કે એ સાધુને “સત્યાનદ્ધિ” નિદ્રાને ઉદય થયો છે. એ ઉપરથી સંઘ એ સાધુને વેષ પડાવી લઈ એમને વિદાય કર્યો.
આ પાંચ ઉદાહરણે પૈકી જંતુશળ લાવનારનું ઉદાહરણ દેવેન્દ્ર સૂરિએ કમાવવાગ (ગા. ૧૨)ની પણ ટીકામાં આપ્યું છે.
આ ઉદાહરણે ઉપરથી બે વાત ફલિત થાય છે –
Jain Education International 2010_05 For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
