________________
એ છે કે પ્રત્યેક પ્રશ્ન અને ઉત્તર માટે શાસ્ત્રીય ગ્રંથોમાંથી દૃષ્ટાંત આપવામાં આવેલ છે જ્યારે અન્ય ગ્રંથોમાં આ શૈલી નહિવત્ છે. કથા-દૃષ્ટાંતને લીધે આવી શૈલીવાળા ગ્રંથનું અધ્યયન રસિકતાપૂર્વક થાય છે અને તત્ત્વની વાત પણ સહજ રીતે બુદ્ધિગમ્ય બને છે.
શ્રી ગૌતમસ્વામીજીએ પૂછ્યું, ૧૦૬ પ્રશ્ર હે ભગવન્! આ જીવ નરકે કેમ જાય? ઉત્તર જે જીવ હિંસા કરે છે, અસત્ય બોલે છે, ચોરી કરે છે, પરસ્ત્રીનું
સેવન કરે છે, ઘણાં પ્રકારના પાપ પરિગ્રહમાં આસક્ત હોય છે એ રીતે પાંચ અણુવ્રતને વિરોધે છે તેમજ અતિક્રોધી, અતિમાની, ધૃષ્ટ, માયાવી, રૌદ્ર સ્વભાવી, પાપી, ચાડી ખાનારા, અતિલોભી, સાધુની નિંદા કરનાર, અધર્મી, અસંબંધ વચન બોલનાર, દુષ્ટ બુદ્ધિવાળો કૃતઘ્ન હોય તે
જીવ અત્યંત દુઃખ અને શોક પામીને નરકમાં જાય છે. ૧૦૭ પ્રશ્ર હે ભગવન્! એ જ સ્વર્ગલોકમાં ક્યા કારણોથી જાય છે? ઉત્તર ભગવાન મહાવીર બોલ્યા, હે ગૌતમ! જે જીવ તપ, સંયમ,
ચારિત્ર અને દાનમાં રૂચિવાળો હોય, જે સ્વભાવથી ભદ્ર, સરળ પરિણામી, દયાવંત હોય તથા ગુરૂવચનમાં શ્રદ્ધાવાળો હોય, જ્ઞાનદર્શન અને ચારિત્રનો આરાધક હોય તે જીવ
મૃત્યુ પામીને હંમેશા દેવલોકમાં ઉત્પન્ન થાય છે. ૧૦૮ પ્રશ્ર હે દયાસાગર! જીવ મરીને તિર્યચપણે શાથી ઉત્પન્ન થાય
છે? ઉત્તર પ્રભુએ જવાબ આપ્યો કે, હે ગૌતમ! જે માણસ પોતાના
સ્વાર્થ માટે મિત્રને સેવે, પોતાનું કાર્ય સર્યા પછી મિત્રનો ત્યાગ કરે, મિત્રને દુઃખમાં નાંખે અને મિત્રનું અશુભ બોલે,
૧૦૮
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
