________________
પછી
મુનિઓ સંથારેથી નમુચિ ક્રોધે ભરી ન શક્યો. જે
તેમનું આગમન સાંભલી ધર્મરાજા વાંદવા આવ્યો. તેની સાથે નમુચિ પ્રધાન પણ આવ્યો. તે મિથ્યાષ્ટિ છે. માટે કુમાર્ગ સ્થાપન કરવા લાગ્યો તે વારે એક લધુ શિષ્ય ગુરુને પૂછ્યું કે હું એને ઉત્તર આપું? ત્યારે ગુરુએ કહ્યું સુખ આપ. પછી તેણે વાદ કરીને નમુચિને હઠાવ્યો તે વારે તે બોલી ન શક્યો. જે જોઈ લોકોએ શિષ્યની પ્રશંસા કરી, તેથી નમુચિ ક્રોધે ભરાયો થકો ઘેર ગયો. પછી રાત્રિએ સર્વ મુનિઓ સંથારે સૂતા હતા તે વારે નમુચિ ખગ્ગ કાઢીને ચેલાને મારવા લાગ્યો. તે જોઈ શાસનદેવે તેના હાથ થંભન કશ્યા. પ્રભાતે વલી રાજાદિક સર્વ લોક ગુરુને વાંદવા આવ્યા. તિહાં જુવે છે તો નમુચિ થંભ્યો છે. તે વારે રાજાએ મુનિને ખમાવીને નમુચિને છોડાવ્યો. - રાજા તથા નગરના સર્વ લોકોએ નમુચિને ધિકાઢ્યો. તે અપમાનથી લાજ પામીને તે નગર થકી નીકલી ગામો ગામ ભમતો ભમતો હસ્તિનાગપુર નામે નગરે આવ્યો. તિહાં પક્વોત્તર રાજા છે તેની જ્વાલા નામે રાણી તે સમકિતવંતી, શીલવંતી, ગુણવંતી, રૂપવંતી ઈત્યાદિ ગુણરુપ અલંકારે શોભતી છે. તેને એક વિષ્ણુકુમાર અને બીજો મહાપદ્મોત્તર એવા બે પુત્ર મહા શૂરવીર છે, ત્રિભુવનને આનંદકારી, દાનેશ્વરી કલ્પવૃક્ષ સમાન દાતાર છે. તેમાં યુવરાજા વિષ્ણકુમાર હતો. તે રાજ્યને વાંછતો નથી. તે વારે પક્વોત્તર રાજાએ મહાપદ્યને યુવરાજપદ આપ્યું. તે મહાપદ્યને એકદા નમુચિ મલ્યો. તેના ઉપર મહાપા પ્રસન્ન થયો. પોતાનો પ્રધાન કરી રાખ્યો.
એકદા કોઈ સિંહ નામે રાજા છે. તેને પકડવા માટે મહાપ નમુચિને મોકલ્યો. નમુચિ પણ તે રાજાને જીતી પકડી બાંધી લાવીને રાજાને સ્વાધીન કો. તે વારે મહાપદ્મ રાજાએ નમુચિને વર આપ્યું અને કહ્યું કે જે તું માગે, તે હું આપું. તેને નમુચિએ કહ્યું, એ વર આપની પાસે હાલમાં હું અનામત રાખું છું. જ્યારે મને જોશે ત્યારે હું માગી લઈશ. એવામાં જ્વાલારાણીએ જૈનરથયાત્રા કાઢી. તેમાં સોનાનો રથ કાઢ્યો. તે અવસરે તે રાણીની બીજી શોક્ય રાણી છે. તે મિથ્યાત્વણી છે, તેણે જૈનના વેષથી શિવનો રથ કાઢ્યો. તે બહુ રથ માર્ગમાં ભેગા થઈ ગયા. તિહાં વાદ થયો. એકે કહ્યું કે મારે રથ આગલ ચાલશે. તે વારે બીજીએ કહ્યું, મારો રથ આગળ ચાલશે. તે જોઈ રાજાએ ઝગડો મટાડવા માટે બહુના રથ બંધ કયા. કાઢવા દીધા નહીં, તે
શ્રી દિવાલીકલ્પ
૯
Jain Education International 2010_03
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org