________________
ગુજ્જરધર મંડન અછેજી નામે કનોડું વરગામ તિહાં વસે વ્યવહારિયોજી નારાયણ એહવે નામ. તસ ઘરણી સોભાગદેજી તસ નંદન ગુણવંત લઘુ પણ બુદ્ધે આગળોજી નામે કુંવર જસવંત સંવત સોલ અદ્યાસિયૅજી, રહી કુણગેર ચોમાસ શ્રી નવિજય પંડિતવરુજી, આવ્યા કહોડે ઉલ્લાસ. માતા પુત્રચ્યું, સાધુનાજી, વાંદિ ચરણ સુવિલાસ સુગુરુ ધર્મ ઉપદેશથી રે, પામી વૈરાગ પ્રકાશ.”
સુજસવેલી ભાસ) આ કથન અનુસાર વિસં. ૧૬૮૮માં કુણગેરમાં ચોમાસું કરીને શ્રી નવિજયજી કનોડા આવ્યા ત્યારે માતા અને પુત્ર વંદન કરવા ગયાં. આમાં પિતાનો ઉલ્લેખ ક્યાંય નથી. માત્ર નામ આવે છે.
“તિહાં વસે વ્યવહારિયોજી નારાયણ એહવે નામ”
કદાચ તે વખતે તે હયાત ન પણ હોય, તે વ્યવહારિયા એટલે વેપારી હતા. નારાયણ તેમનું નામ.
પાટણથી શંખેશ્વર જતાં હારીજના રસ્તે કુણગેર આવે. ત્યાં પણ શ્રાવકોની વસ્તી તે વખતે હશે, તો જ ત્યાં પં. શ્રી નવિજયજી ચોમાસું રહી શકે. અત્યારે તો શહેરો વધતાં નથી પણ વકરે છે. પહેલાંના સમયમાં શહેરો વસ્તીથી છલકાતાં હતાં, પણ વકર્યા ન હતાં. તે સમયે ગામડાં પણ સમૃદ્ધ હતાં. પોતાના ગામમાં જે ચીજ ઊપજે તેમાંથી જ આજીવિકા ચલાવતા. કુણગેરથી ચાણસ્માના રસ્તે મહેસાણા અવાતું. તે માટે પાટણ જવું ન પડે. શ્રી નયવિજયજી કુણગેરથી કનોડા આવ્યા ત્યારે માતા પોતાના બાળકને લઈને, બાળકને સંસ્કાર પડે તે માટે, ગુરુને વંદન કરવા માટે આવ્યાં.
આ સમયની એક દંતકથા પ્રચલિત છે. આ વાતનો લેખિત પુરાવો ન હોવાથી તેને આપણે દંતકથા કહેવી પડે, તે સમયે તો કદાચ તે ઘટના બની પણ હોય, આટલાં વર્ષોથી આ દંતકથા ટકી
- કોટી કોક
છે જ
ર
જ
Eી .
રજ,
બે : ધન્ય કનોડા: “માથે ધરું ધૂળ વસુંધરાની” • ૨૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
