________________
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् । પોતાની પાસે બોલાવીને એવી રીતે કહ્યું કે, અરે! મારા અગ્રેસરી સુભટો! પ્રભાતમાં વિવિધ પ્રકારના વીર્યના બલોથી (તમારે) ધૈર્ય ધરીને યુદ્ધ કરવું. प्रातर्मरीचिनिचयोच्चनिजास्त्रवृंदैः ।।
सूरं निजारितमसं हननोद्यतं तम् ॥ स्पर्धाप्रणुन्न सुभटा अपि किं नु सूराः ।
शस्त्रैर्निजारिनिकरं प्रति संप्रयाताः ।। ४४ ॥
પ્રભાતમાં કિરણોના સમૂહરૂપી ઊચાં એવાં પોતાના હથિયારોના સમૂહોથી, પોતાના શત્રુ એવા તે અંધકારને મારવામાં ઉદ્યમવંત થયેલા સૂર્યને જોઈને શું સ્પર્ધાથી પ્રેરાએલા શૂરા (બહાદુર) સુભટો પણ શસ્ત્રો સહિત પોતાના શત્રુઓના સમૂહ પ્રતે ધસી આવ્યા? योद्धाग्रिभिः प्रविततं ादितं नभोऽग्रे।
क्षिप्तं पतत्रिनिकरं च पतत्रिणोऽपि ॥ दृष्ट्वा मुदेव निनदं किल तेनुरुच्चैः ।
को मोदते न निजजात्युदयं हि वीक्ष्य ।। ४५ ॥
મહાન યોદ્ધાઓએ ફેકેલા, વિસ્તાર પામેલા તથા ખરેખર આકાશના અગ્રભાગમાં ઊછળેલા એવા પતત્રિઓના (બાણોના)
१. द्वयोर्मरीचिः किरणो । भानुरुस्रः करः पदम् ॥ इति शद्बार्णवः ।। म्रियते तमोऽस्मिन् । 'मुकणिभ्यामीचिः' (उ० ४ । ७०) स्त्रीपुंसाधिकारे'त्रुटिमासिमरीचयः' इति लिंगानुशासनम् ॥ इति स्वोपज्ञटीकायाम् ॥ २. सुभटे शूरः सूर्ये च । दंत्योऽपि । इत्युष्मविवेकः ।। यदाह दंडि:- वारुणी वारुणीभूतसौरभा सारेभास्पदम्' इति ।। सुवति प्रेरयति कर्मणि लोकम् । 'पू प्रेरणे' (तु० प० से०) 'सुसूधाञ् गृधिन्यः क्रन् इति स्वोपज्ञटीकायाम् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
