________________
३०६
__ श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् । एवं निशम्य तद्वाचं, वाचंयमशिरोमणिः । उवाच वाचं वाचालं, दूतं मोहमहीपते: ।।२४।।
એવી રીતની તે દૂતની વાણી સાંભળીને મુનિઓમાં શિરોમણિ (એવા તે શ્રી આત્મારામજી મહારાજ) તે મોહરાજાના વાચાળ દૂતને વાણી કહેવા લાગ્યા. त्वया यद्गदितं दूत, पूतं सामादिना वचः । कथ्यमानं मया तस्यो, त्तरं शृणु समाधिना ॥ २५ ॥
હે દૂત! સામ આદિક નીતથિી પવિત્ર થએલું જે વચન તે કહ્યું, તેનો મારાથી કહેવાતો ઉત્તર તું સમતાથી સાંભળ. त्वत्स्वामी शास्ति दूतात्र, मुग्धानां जगति ध्रुवम् । पातयत्यनिशं लोकान् , दुर्गतौ छलतश्च सः ।।२६।। - હે દૂત! તારો તે સ્વામી જગતમાં ખરેખર મુગ્ધ લોકો પર પોતાની સત્તા ચલાવે છે, તથા હમેશાં લોકોને છલથી દુર્ગતિમાં पाछे. मामपि स्वीयपाशऽत्र, पातयितुं समागतः । बालिशो बाल्य एवासौ, लाल्यमानं सुबुद्धिना ॥ २७।।
તે મૂર્ખ એવો (તારો સ્વામી) આ દુનિયામાં ઉત્તમ બુદ્ધિથી લાલન કરાતા એવા મને પણ, બાલ્યપણામાં જ પોતાના પાશમાં પાડવા માટે આવ્યો હતો.
१. सामदानभेददंडरूपा नीतयः ।। ।। यदुक्तम्-प्रियवचनादिना क्रोधोपशमनं साम । “परस्परोपकाराणां दर्शनं गुणकीर्तनम् । संबंधस्य समाख्यानमायत्याः संप्रकाशनम् ॥ १।। वाचा पेशलया साधु तवाहमिति चार्पणम्। इति सामविधानज्ञैः साम पंचविधं स्मृतम्"।। २॥ ।। ।। स्वधनादेः परेभ्यः
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
