________________
२८१
કવિ: સf. /
___ २८१ ततो निर्गत्य मौनींद्रो, गतोऽसावर्बुदाचलम् । तत्र यात्रां विधायागा, जोधपुराभिधं पुरम् ॥९॥
ત્યાંથી આ મુનિરાજ નીકળીને આબુપર્વત પર ગયા; (તથા) ત્યાં યાત્રા કરીને જોધપુરમાં આવ્યા. ज्ञात्वा विद्वच्छिरोरत्नं, मुनीशं तं च भारते ।। भव्यलोकोपकर्तारं, समतांचितमानसम् ॥१० ।। अंग्लराजा ददौ तस्मै, बहुमानपुरस्सरम् । પુસ્તાનીદ વેાનાં, પ્રકૃત્તિ નિજીયા છે ? પુણ્ાા
તે શ્રી આત્મારામજી મુનિરાજને ભરતખંડમાં વિદ્વાનોના શિરોમણિ, ભવ્ય લોકોનો ઉપકાર કરનારા, તથા સમતાથી શોભીતા મનવાળા જોઈને અહીં (જોધપુરમાં) અંગ્રેજ સરકારે પોતાની ઇચ્છાથી બહુમાનપૂર્વક તેમને વેદોનાં પુસ્તકો ભેટ તરીકે આપ્યાં. ततो द्रुतं स मालेर, कोटलाभिधपुर्वरम् । परीवारैः सहायातो, राजोडुभिरिवांबरम् ॥ १२ ॥
પછી તે મુનિરાજ તુરત તારાઓ સહિત ચંદ્ર જેમ આકાશમાં, તેમ પરિવાર સહિત માલેરકોટડા નામના ઉત્તમ નગરમાં આવ્યા. चतुर्मासावधिं स्थित्वा, तत्र धर्मपरो मुनिः। विहृत्य स ततस्तूर्ण, ममृतसरमाययौ ॥१३।।
ત્યાં ધર્મમાં તત્પર થયા થકા તે મુનિરાજ ચતુર્માસ સુધી રહીને તુરત અમૃતસરમાં આવ્યા. तत्र तस्योपदेशेन, श्रावकैर्जिनमंदिरम् । निर्मितं यत्पुरा तस्य, प्रतिष्ठा तेन कारिता ॥१४ ।।
ત્યાં તેમના ઉપદેશથી શ્રાવકોએ જે પહેલાં જિનમંદિર કર્યું હતું, તેની તેમણે પ્રતિષ્ઠા કરાવી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
