________________
૨૮૦
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
विहृत्येतः समायातो, मुनींद्रोऽसौ क्रमेण च। श्रीमेसाणाह्वयं ग्राम, चतुर्मासं स्थितो मुदा ।। ४ ।।
અહીંથી વિહાર કરીને આ મુનિરાજ અનુક્રમે શ્રી મેસાણા નામના ગ્રામ પ્રતે આવ્યા, તથા ત્યાં હર્ષથી ચતુર્માસ રહ્યા. यूरोपदेशवास्तव्यो, होर्नलाख्यश्चिकित्सकः। प्रपच्छ कतिचित्प्रश्नाञ् , जैनोदंताप्तये च तम् ।।५।।
વળી (ત્યાં) તે મુનિરાજને યુરોપ દેશમાં રહેનારા હોર્નલ નામના ડૉકટરે કેટલાક જૈનધર્મ સંબંધી પ્રશ્નો પૂછયા. मुनीशेनापि संप्रोक्ता, उत्तरास्तस्य तोषदाः। तेन सोऽपि मुदं यातो, ऽशंसच्च तं मुनिं बहु ॥६ ।।
(તે) શ્રી આત્મારામજી મુનિરાજે પણ તેને (પ્રશ્નોના) સંતોષકારી ઉત્તરો આપ્યા, તેથી તે પણ હર્ષિત થયો, અને તે મુનિરાજની બહુ પ્રશંસા કરવા લાગ્યો. ततो निर्गत्य तारंग, तीर्थयात्रां विधाय च । पालणपुरमागत्य, स्थितस्तत्र सुखेन सः ॥७।।
ત્યાંથી નીકળીને, તથા તારંગાજીની તીર્થયાત્રા કરીને તે પાલણપુર આવીને ત્યાં સુખેથી રહ્યા. तत्र सप्तजनान् दीक्षां, वैराग्यांचितचेतसः। ददौ सैष मुनीशस्तु , परोपकृतिपंडितः ।।८।।
ત્યાં પરોપકાર કરવામાં વિચક્ષણ એવા આ મુનિરાજે, વૈરાગ્યથી શોભીતાં ચિત્તવાળા એવા સાત માણસોને દીક્ષા આપી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
