________________
२२६
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
જે માણસોનાં નેત્રો હમેશાં મિથાત્વરૂપી અંધકારના સમૂહરૂપી પડળોથી આચ્છાદિત થએલાં છે, તેઓ તે જૈનધર્મરૂપી કલ્પવૃક્ષને કોઇ દહાડો પણ ખરેખર જોઇ શકતા નથી.
सम्यक्त्वमहिकातुल्यां, जनेनांजितलोचनाः । તં નું દા દ્રુતં તંત્ર, તિશ્રૃતિ નસિપ્પયા ૫૮૩ ॥
સમ્યક્ત્વરૂપી હિમ સમાન અંજને કરીને અંજિત છે લોચનો જેમનાં એવા માણસો તુરત તે વૃક્ષને જોઇને ત્યાં ફલની ઇચ્છાથી રહે છે.
दयामूलं दृढं तस्य, कल्पांतेऽप्यचलं स्मृतम् । સમતાપńધા, મેઘ: ઋષાયની: ૫૮૪ ।।
તે જૈનધર્મરૂપી કલ્પવૃક્ષનું કલ્પાંતકાળે પણ નિશ્ચલ રહેનારું દયારૂપી દૃઢ મૂળ છે, તથા કષાયરૂપી હાથીઓથી ન ભાંગે એવું સમતારૂપી થડ છે.
दानशीलतपोभावाः, शाखाश्चास्य हि विस्तृता: । संससरतापतप्तानां, घनच्छायाप्रदा मुदे ।। ८५ ॥
વળી તે વૃક્ષની દાન, શીલ, તપ અને ભાવરૂપી વિસ્તાર પામેલી શાખાઓ ખરેખર સંસારના તાપથી તપેલા પ્રાણીઓના હર્ષ માટે ઘાટી છાયા આપનારીઓ છે.
तेषां भेदा अमुष्येह, पत्रव्राता जिनोदिताः । कल्पांतेऽपि च ते मह्यां, भ्रंशध्वंसविवर्जिताः ॥ ८६ ॥
તે દાનાદિકના જિનેશ્વરોએ કહેલા ભેદો આ વૃક્ષના પત્રના સમૂહો છે; તથા તે પત્રના સમૂહો આ પૃથ્વીમાં કલ્પાંતે પણ પતન તથા નાશથી રહિત છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
