________________
दशमः सर्गः ।
चपलं काष्टपट्टे स, आरुरोह जनाज्ञया । तमस्तोममपाकर्तु मुदयाद्रिमिवार्यमा ॥ ७८ ॥
7
લોકોની અનુજ્ઞા લેઇને (અજ્ઞાનરૂપી) અંધકારનો નાશ કરવા માટે સૂર્ય જેમ ઉદયાચલ પર તેમ, તુરત તે કાષ્ટપટ્ટ પર ચડ્યા.
ततोऽसावुपविष्टेषु, प्रारेभे धर्मदेशनाम् ।
जनेषु जनितानंदो, मुनिराजौ महोदयः ।। ७९ ।।
પછી લોકો બેસતે છતે, ઉત્પન્ન કરેલ છે આનંદ જેમણે, તથા મહાન્ ઉદયવાળા એવા આ મુનિરાજ ધર્મદેશના દેવા લાગ્યા. भो भव्या इह संसार, गहने गहने किल । अवकेशिपलाश्याभाः, संत्यन्ये बहवो मताः ॥ ८० ॥
હે ભવ્ય લોકો ! આ સંસારરૂપી ગહન વનમાં ખરેખર વંધ્યવૃક્ષો સરખા બીજા પણ મતો છે.
कल्पवृक्षनिभः सैष, दुर्लभस्तु भुवि स्मृतः । जैनधर्मो जिनैः प्रोक्तः, सर्वदेहिदयामयः ॥ ८१ ॥
२२५
પણ તે આ કલ્પવૃક્ષ સમાન, જિનોએ કહેલો તથા સર્વ પ્રાણીઓ પ્રતે દયામય એવો જૈનધર્મ પૃથ્વીમાં દુર્લભ જણાએલો છે.
मिथ्यात्वतिमिरस्तोम, पंटलैश्छादितानि हि । नित्यं नेत्राणि येषां ते, पश्यंति तं कदापि न ॥ ८२ ॥
Jain Education International
१. वंध्योऽफलोऽवकेशी च ।। इत्यमरः ।। अवसन्नाः केशा यस्य सोऽवकेशो निष्केशः । सोऽस्ति दृष्टांत्वेनास्य । 'अत इनिः ' ( ५ । २ । ११५) स यथा निष्केशः । एवमयं निष्फलः । अवकं शून्यमीष्टे तच्छीलः । 'सुप्यजातौ ' - ( ३ । २ । ७८) इति णिनिः' इति वा ।। इति स्वोपज्ञटीकायाम् ।। २. पटलं तिलके नेत्र रोगे छदिषि संचये । पिटके परिवारे च ।। इति हैमः ।।
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
