________________
२२४
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् । दृष्ट्वैवं मुनिनाथं तं, गच्छंतं पथि पाश्वगा। आश्चर्यतस्तदापृच्छ, न्मुग्धैका मातरं निजाम् ॥७३ ॥
એવી રીતે માર્ગમાં જતા તે મુનિરાજને જોઈને પાસે રહેલી એક મુગ્ધ બાળા તે સમયે આશ્ચર્યથી પોતાની માતાને પૂછવા લાગી. अंब किं त्र्यंबको याति, विष्णुर्वा पाकशासनः । विरोचनोऽथवा चंद्रः, कामो वायं पितामहः ।।७४ ।।
હે માતા! આ શું મહાદેવ, કે વિષ્ણુ કે ઈદ્ર કે સૂર્ય કે ચંદ્ર, કે કામદેવ, કે બ્રહ્મા જાય છે? मातावङ् मुग्धकेऽयं तु , मोक्षमार्गसमुत्सुकः। संत्यक्ताखिलसंसारः, संसारात्तारकोऽगिनाम् ।। ७५ ॥ अद्यास्मत्पुण्यपुंजेन, पूजनीयो जनवजैः । સમાતોક્તિ નઃ પુર્યા, વિનયાનંદ્રસમુનિ ૭૬ ા યુના
માતાએ કહ્યું કે, હે ભોળી! આ તો મોક્ષમાર્ગમાં ઉત્સુક થએલા, તથા તજેલ છે સમસ્ત સંસાર જેમણે, અને પ્રાણીઓને સંસારથી તારનારા, તથા માણસોના સમૂહોએ પૂજવા લાયક એવા શ્રી વિજયાનંદ નામના ઉત્તમ મુનિરાજ આજે આપણા પુણ્યના સમૂહથી આપણી નગરીમાં પધાર્યા છે. अथैवं मुनिराजोऽसौ, समायात उपाश्रयम् । ભવ્યાત્મિવિશંપા–વનંવ જ્ઞાતિનં: ૫ ૭૭ |
હવે એવી રીતે ભવ્યોની શ્રેણિઓથી સેવાએલા આ મુનિરાજ, ચંપાનગરીના વનમાં જેમ શ્રી વીરપ્રભુ તેમ ઉપાશ્રયપ્રતે આવ્યા.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
