________________
दशमः सर्गः ।
२२१
વળી તે વખતે ત્યાં હાથીના ગર્જારવો મૃદંગોના શબ્દોની પેઠે આચરણ કરતે છતે, તથા રથોના મનોહર ચિત્કારો વીણાના નાદોની પેઠે આચરણ કરતે છતે, ઊંટ પણ તે મુનિરાજને જોઈને હર્ષથી જ જેમ તેમ ગતિથી લીલાએ કરીને માર્ગમાં જાણે નાચતો હોય નહીં જેમ, તેમ લોકોના સમૂહથી જોવાયો.
भेरीणां भूरिभांकारै, वैरिणां कर्णभेदिभिः । बभूवुः ककुभो भूयः, परितः पूरितास्तदा ।। ६० ।।
વળી તે વખતે વૈરીઓના કાનને ભેદનારા વાજાંઓના ઘણા શબ્દોથી દિશાઓ વારંવાર સર્વ બાજુઓથી ભરાવા લાગી. एवं चलत्सु सर्वेषु, गजवाजिरथेष्वथ । श्रावक श्राविकावृत्तो, वृत्तयुक्तो वृषोत्सुकः ॥ ६१ ॥ 'ईर्यासमितिसद्ध्याना, त्पथ्यधोन्यस्तलोचनः । मूर्तिमान्व रसः शांतः, प्रशांतविषयव्रजः ।। ६२ ॥ श्वेतश्मश्रुव्रजश्रेणि, च्छलेनाच्छादितो द्रुतम् । मुक्तिकांताविनिर्मुक्तैः कटाक्षैरिवसंमदात् ।। ६३ ॥
जनतां नीरजीकर्तु मिवास्मिञ्जगतिध्रुवम् । कुक्षिक्षिप्तमनोहारि, रजोहरणमंडितः ॥ ६४ ॥ शुभकाष्टसमुद्भूत, दंडमंडितहस्तकः ।
सदयोऽपि कषायारी, श्चित्रं हंतुमिवोद्यतः ॥ ६५ ।। पीतांबरोऽपि नित्यं हि, लक्ष्म्या तु परिवर्जितः । दुर्गागमकृतोत्साहो, वामवैरी तथापि च ।। ६६ ।।
"
१. अत्रै वैरिणामिति जैनधर्मप्रति द्वेषं गतानां मिथ्यात्विनामिति स्वोपज्ञटीकायाम् ॥ २. इर्या समितीति मार्गविहारावसरे वृत्तधारिणां जीवरक्षणरूपेतिस्वोपज्ञटीकायाम् ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
