________________
२१२
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।। क्रमेणाथ मुनीशोऽयं, क्रामन्नत्र महीतले । क्रमाभ्यां भव्यसंसेव्य, क्रमः सूरतमाययौ ।। १६
હવે ભવ્ય લોકોએ સેવવા લાયક છે ચરણ જેમનાં એવા તે આ શ્રી આત્મારામજી મુનિરાજ આ પૃથ્વીતલ પર પગોથી વિહાર કરતા થકા અનુક્રમે સૂરત આવ્યા. आरामेऽसौ स्थितस्त्र, शिष्यवृंदैनिषेवितः । चक्रवर्तीव सामंत, सेनानीप्रमुखैर्मुनिः।।१७ ।।
સામંત અને સેનાપતિ આદિકોથી સેવાએલા જેમ ચક્રવર્તી રાજા, તેમ શિષ્યોના સમૂહોથી સેવાએલા આ મુનિરાજ ત્યાંથી બગીચામાં રહ્યા. मुनेरागमनं श्रुत्वा, कर्णपीयूषसंनिभम् । लोका महोत्सवेनैनं, पुरीं परावीविशन्मुदा ॥ १८ ॥
કર્ણોને અમૃત સરખું મુનિનું આગમન સાંભળીને લોકોએ મહોત્સવપૂર્વક તેમને હર્ષથી નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. चलंतोऽश्वगजव्राता, रथाश्च सुभटा अरम् । नरनारीव्रजाश्चाप्या, रामाद्गोपुर माययुः ।। १९ ॥
ઘોડા તથા હાથીના સમૂહો, રથો, સુભટો, તથા સ્ત્રીપુરુષોના સમૂહો પણ બગીચાથી તુરત નગરના દરવાજા પ્રતે આવ્યા. શનૈઃ શનૈતિઃ સર્વે, પુરાંત:પ્રાવિન્નાથ ! श्रेणिबद्धा धृतोल्लासा, गजाश्वसुभटव्रजाः ॥२० ।।
પછી ધારણ કરેલ છે ઉલ્લાસ જેઓએ એવા સર્વે શ્રેણિબંધ હાથી, ઘોડા અને સુભટોના સમૂહો ધીરે ધીરે નગરમાં પ્રવેશ કરવા લાગ્યા.
૨. પુરદ્વાર તુ ગોપુરમ્ |
ત્યમ: ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
