________________
२०४
सापि प्रवीक्ष्यैनमनंगसूत्र धारस्य मोहात्तु नटीव जाता ॥
नृत्यं प्रपन्नेव शनैश्चचाल ।
तालैस्तुलाकोटि किंकिणीनाम् ॥ ५१ ॥
તે કમલા પણ તે વરદત્તને જોઇને મોહથી ખરેખર કામદેવરૂપી સૂત્રધારની નટી સરખી થઇ; તથા જાણે નૃત્યને પ્રાપ્ત થઈ હોય નહીં જેમ, તેમ ઝાંઝરોની મનોહર ઘુઘરીઓના તાલોએ उरीने (युक्त थर्ध थडी) धीरे धीरे यासवा लागी.
चित्ते स चिंतां रचयंश्चिरेण ।
तस्या अथाप्त्यै वरमध्यमायाः ॥
क्रामन्क्रमेणाप निकेतनं स्वं ।
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
कामप्रपन्नौ वरदत्त एषः ।। ५२ ॥
હવે કામદેવને પ્રાપ્ત થએલો તે આ વરદત્ત ઉત્તમ છે મધ્યભાગ જેણીનો એવી તે કમલાની પ્રાપ્તિ માટે મનમાં વિચાર કરતો થકો ઘણે કાળે અનુક્રમે પોતાને ઘેર આવ્યો.
नेत्रांतजैर्दीर्घकटाक्षबाणैः ।
पुंहृच्छकुंतान्पथि पातयंती ॥
प्रापालयं सापि निजं चिरंटी |
मंजीरनादैर्मुखरीकृताशा ॥ ५३ ॥
નેત્રોના છેડાઓથી ઉત્પન્ન થએલા દીર્ઘ કટાક્ષોરૂપી બાણોએ
१. तुलाकोटिर्मानभेदेऽ - बुदे स्यान्नूपुरेऽपि च ॥ इति हैमः ।। २. चिरंटी तु सुवासिनी ।। इत्यमरः । । चिरेणाटति पितृगेहाद्भर्तृगेहमिति “चिरंटी " इति स्वोपज्ञटीकायाम् ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
