________________
१९६
शंखाभकंठस्त्रिजगज्जयाय । कामस्य यस्यास्त्रिवलिच्छलेन ॥
तरस्वराकृष्टमनुष्यवार |
आविष्करोतीव किल प्रयाणम् ।। २८ ॥
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
અતિ ઊંચા નાદથી ખેંચેલા છે મનુષ્યોના સમૂહ જેણે એવો તે સ્ત્રીનો શંખ સરખો કંઠ ત્રણ વલિઓના મિષથી ત્રણ જગતને જીતવા માટે ખરેખર કામદેવના પ્રયાણને જાણે સૂચવતો હોય नहीं प्रेम तेम लागे छे.
कंठ सुकंठ्याः किल मन्वते तं । नित्यं च भीमं विबुधा यमस्य ॥
मांगल्यनिस्वानधरं धरित्र्यां ।
कंबुं स्वराक्रांतजनालिचित्तम् ॥ २९ ॥
ઉત્તમ કંઠવાળી સ્ત્રીના તે કંઠને હમેશાં પંડિતો ખરેખર પૃથ્વીમાં, સ્વરે કરીને આક્રાંત કરેલ છે માણસોની શ્રેણીઓનાં ચિત્ત જેણે, તથા ભયંકર એવો યમનો, માંગલિક શબ્દને ધરનારો શંખ માને છે.
तस्या विभातः किल मांसलांसौ । शैलाविवानंगविजित्वरस्य ॥
वासक्षमौ ताडनतत्परस्य ।
बाणैर्नरान् पुष्पविनिर्मितैः स्वैः ॥ ३० ॥
પુષ્પોના બનાવેલાં પોતાનાં બાણોથી પુરુષોને મારવામાં તત્પર થએલા એવા કામદેવરૂપી યોદ્ધાના નિવાસ માટે સમર્થ એવા જાણે બે પર્વતો જ હોય નહીં જેમ, તેમ ખરેખર તે સ્ત્રીના પુષ્ટ ખભાઓ શોભે છે.
१. तारोऽत्युञ्चैः ।। इत्यमरः । २. कंबुर्वल्यशंखेयोः ।। इति हैमः ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
