________________
नवमः सर्गः ।
विज्ञाय तन्व्यास्तु भुजौ भुजंगौ । संतस्ततस्तौ चकिताश्चरंति ॥
मुह्यंति मह्यां र्धिषणाभृतोऽपि । स्पर्शात्तयोराशु यतः पुमांसः ॥ २५ ॥
સૂક્ષ્મ અંગવાળી સ્ત્રીના તે ભુજોને સર્પ જાણીને સંત પુરુષો તેથી ભયભીત થયા થકા ચાલે છે; કેમકે તેઓના (સ્ત્રીની ભુજાઓના) સ્પર્શથી બુદ્ધિવાન પુરુષો પણ પૃથ્વીમાં તુરત મોહ પામે છે.
क्लृप्तौव पीयूषनिधानकुंभौ ।
तस्याः स्तनौ मन्मथतप्तपुंसाम् ॥
तापापनोदाय पितामहेन ।
सर्वंसहायां दययैव नूनम् ॥ २६ ॥
(આ) પૃથ્વીમાં બ્રહ્માએ કામદેવથી તપ્ત થએલા પુરુષોના તાપને દૂર કરવા માટે ખરેખર દયાથી જ બનાવેલા અમૃત નિધાનના ઘડાઓ જાણે હોય નહીં જેમ, તેમ તે સ્ત્રીના બન્ને સ્તનો (શોભે છે.) मत्वा स्तनौ स्तंभनकारिणौ तौ । भुव्यंगनाया अपवर्गमार्गे ॥
तुंगौव तुंगौ च पयः स्त्रवाढ्यौ ।
दूरं ततो यांति विचक्षणा हि ॥। २७ ॥
१९५
પૃથ્વીમાં સ્ત્રીના તે ઊંચાં, અને દૂધના ઝરણાંવાળાં, (પક્ષે— પાણીના ઝરણાંવાળાં) સ્તનોને મોક્ષમાર્ગમાં અટકાયત કરનારા પર્વત સરખા જાણીને વિચક્ષણ માણસો તેથી ખરેખર દૂર જાય છે.
१. बुद्धिर्मनीषा धिषणा ॥ इत्यमरः । । २. ब्रह्मात्मभूः सुरज्येष्टः परमेष्टी पितामहः ।। इत्यमरः । । ३. तुंगः पुंनागगगनयो- बुधेस्यादुन्नतेऽन्यवत् ।। इति हैमः ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org