________________
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।।
સૂક્ષ્મ અંગવાળી તથા ચંદ્ર સરખા મુખવાળી એવી તે સ્ત્રીની અરુણ સરખી કાંતિથી મનોહર લાગતી તથા જરા ઝૂલતી એવી હાથની આંગળીઓ હમેશાં જંગમકલ્પવેલીના નવા પલ્લવોની શોભાને મેળવે છે.
१९४
हस्तांगुलीवृंदमिदं रमण्या । दूरं विमुंचति विपश्चितोऽत्र ॥
मत्वा सदा पल्लववारतुल्यं ।
विश्वे हि विश्वे विषवेल्लिजातम् ॥ २३ ॥
સ્ત્રીના હાથની આંગળીઓના તે સમૂહને આ સમસ્ત જગતમાં પંડિતો હમેશાં ઝેરી વેલડીથી ઉત્પન્ન થએલા પલ્લવોના સમૂહતુલ્ય જાણીને દૂર તજે છે. नालाविवास्याः सुभुजौ विभातो ।
स्वर्णप्रभौ कोमलतां वहंतौ ॥
हस्तौ तदग्रे किल कंर्केणाढ्या ।
वंभोजलीलां सुलभां लभेते ॥ २४ ॥
આ સ્ત્રીના સુવર્ણ સરખી કાંતિવાળા, તથા કોમલતાને ધરનારા ઉત્તમ ભુજો પદ્મનાલોની પેઠે શોભે છે, તથા તેના અગ્રભાગમાં કંકણોવાળા (પક્ષે— પાણીના કણીઆઓવાળા) હસ્તો ખરેખર કમળોની સુલભ લીલાને મેળવે છે.
"वल्लिः " हस्वांतापि । यतः- " हिरण्मयोर्वीरुहवल्लितंतुभिः । इति माघः ॥ ॥ इति मुकुटश्च ॥ " वल्लीवल्कपिनद्धधूसरशिराः " इति दमयंत्यां दीर्घातापि ॥ इति स्वोपज्ञटीकायाम् ।। २. भुजबाहू प्रवेष्टो दोः ।। इत्यमरः ॥ ३. पाणिः शमः शयो हस्तः । । इत्यमरमाला ।। ४. कंकणं करभूषायां ।। इति मेदिनी ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
