________________
नवमः सर्गः ।
रेजे परं शंवरलोचनायाः । शुभ्रोरुयुग्मं कदलीनिभं हि ॥ मह्यां चलल्लोकसु लोचनानां ।
नीडोद्भवानां श्रमनोदि तस्याः । । १४ ॥
હરિણ સરખાં નેત્રોવાળી એવી તે સ્ત્રીનું પ્રધાન, અને પૃથ્વીમાં ચલાયમાન એવા લોકોનાં ઉત્તમ લોચનોરૂપી પક્ષીઓના શ્રમને દૂર કરનારું શ્વેત સાથળોનું જોડું ખરેખર કેળના વૃક્ષ સરખું શોભતું હતું. ज्ञातं रमण्यूरुयुगं धरायां ।
धीरैर्ध्रुवं स्तंभनिभं यमस्य ॥
वैश्वानरव्रातसुतापितंव |
१९१
गांगेयरंगोरुरुचिच्छलेन ।। १५ ।।
સ્ત્રીના સાથળના યુગલને (આ) પૃથ્વીમાં ધીર પુરુષોએ, (તેની) સુવર્ણના રંગ સરખી મનોહર કાંતિના મિષથી જાણે અગ્નિના સમૂહથી તપાવેલા હોય નહીં જેમ, તેવા યમના સ્તંભો સરખું જાણેલું છે.
तन्व्या जगत्कामिजिघांसह । नाराचसंदोहयुतांव पुष्टम् ।।
तूणीरलीलां मदनस्य धत्ते ।
वीरस्य तस्याश्च नितंबयुग्मम् ।। १६ ।।
વળી તે સૂક્ષ્મ અંગવાળી સ્ત્રીનું પુષ્ટ નિતંબયુગ્મ અહીં
१. शंवरो दानवांतरे । मस्त्यैणगिरिभेदेषु ॥ इति हैमः ॥ २. गांगेयः स्यात्पुमान् भीषमे । क्लीबं स्वर्णकसेरुणोः ।। इति मेदिनी ।। ३. प्रक्ष्वेडनास्तु नाराचाः ॥ इत्यमरः॥ ४. तूणोपासंगतूणीर । निषंगा इषुधिर्द्वयोः ।। इत्यमरः ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org