________________
नवमः सर्गः ।
१८९ જાણે કે આ સ્ત્રીના અતિ ઉત્તમ એવા ચરણરૂપી કમલને પામીને (ત્યાં) આવેલા આંગળીઓરૂપી હંસોના મુખોનો સમૂહ હોય નહીં सेम, तेभ शोमती ती. विज्ञास्त्वमन्यंत नखालिमेतां ।
शीलद्विदंतस्य विदारणेऽरम् ॥ क्रोर्यान्वितां नित्यममोधोला ।
शक्तिप्रयुक्तां हि नखाननालिम् ।। ९ ॥
તે નખોની શ્રેણિને પંડિતોએ ખરેખર શીલરૂપી હાથીને ફાડવામાં શક્તિવાળી, ક્રૂરતાવાળી તથા હમેશાં અમોઘ ફાળવાળી સિંહોની શ્રેણિ માની છે. प्राप्नोति तन्व्याः पदयुग्ममस्या ।
मंजीरझाकारकरंबितं च ।। वाचालचक्रांग युगाश्रितस्य । __फुल्लाप्रभां तामरसस्य शोभाम् ।।१०।।
વળી આ સૂક્ષ્મ શરીરવાળી સ્ત્રીનું ઝાંઝરોના ઝંકારોવાળું ચરણયુગલ, બોલતા એવા હંસના જોડલાંથી આશ્રિત થએલા કમલોની પ્રફુલ્લિત કાંતિવાળી શોભાને પ્રાપ્ત થાય છે.
१. न मोघं अमोघं 'मोघं त्रिषु निरर्थके' ।। इति रुद्रात् ।। 'फालं तु वसने फाल । उत्प्लुतौ'।। इति हैमः ।। २. नखा एव आननानि येषां ते नखानना सिंहा इति यावत् । तेषामालि: पंक्तिस्तां नखाननालिम् ॥ इति स्वोपज्ञटीकायाम् ॥ ३. मंजीरोऽस्त्री स नूपुरः ॥ इति रभसः ।। ४. चक्राणि अंगानि अस्य *चक्रांगो मानसौकसि* ।। इति मेदिनी ॥ ५. तामरसं पद्मे ताम्रकांचनयोरपि ।। इत्युक्तत्वात् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
