________________
१८५
अष्टमः सर्गः । एवं विचार्येह जनाः स्वकीयं ।
चेतो न कार्यं किल मांसलीनम् ॥ मांसाशिनो ह्यत्र परत्र सर्वे ।
दारिद्रदुःखातिथिनो भवंति ॥ ६९ ॥
એમ વિચારીને તે લોકો ! આ જગતમાં ખરેખર પોતાનું મન માંસલુબ્ધ કરવું નહીં; કેમકે સર્વ માંસભક્ષીઓ આ લોક અને પરલોકમાં દરિદ્રતા અને દુઃખના પરોણાઓ થાય છે. (અર્થાત્ તેઓ દરિદ્રી અને દુઃખી થાય છે.) गुरुगिरं जनतेति निशम्य सा ।
निजनिजानि गृहाणि ययौ मुदा ॥ मुनिवरोऽपि सुखेन स तत्र च।
जलदकालमलंघत शिष्ययुक् ॥७० ।।
એવી રીતની ગુરુની વાણી સાંભળીને લોકોનો તે સમૂહ હર્ષથી પોતપોતાને ઘેર ગયો; શ્રી આત્મારામજી મુનિરાજ પણ સુખેથી શિષ્યો સહિત ત્યાં વર્ષાકાળ નિર્ગમ કરતા હવા. सुचारित्राचारे गतमिह सुचारित्रविजयं ।
मम ज्ञानांभोजे तनुलतरतारुण्यतरणिम् ॥ गुरुं नत्वा तं तत्सुगुरुविजयानंदचरिते ।
मया सर्गोजांकः कविशिशुकहीरेण कथितः ॥७१ ।।
"जांकः" भेटले माठमो. (पानी सघनो अर्थ मागण પ્રમાણે જ જાણવો.)
इति श्रीजामनगरनिवासिश्रावकवर्यहंसराजात्मजपंडितहीरालालविरचिते श्री विजयानंदाभ्युदयाख्ये महाकाव्ये अपरनामसूरीश्वर श्रीमदात्मारामजिच्चरिते आत्मारामजिन्मुनीशस्यझंडीयालाख्यग्रामागमन तद्दत्तदेशनाद्वारा मांसभक्षणदूषणनिरूपणो नाम अष्टमः सर्गः समाप्तः ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
