________________
१८४
श्री विजयानंदाभ्युदयम् महाकाव्यम् ।। तेऽथ क्षणादेव समेत्य तत्रा ।
मात्यं समं चाकथयन्नुदंतम् ॥ स्वामिन्स हंतास्ति हि कोऽपि भिल्ल्लो ।
यातोऽस्ति यः क्वापि पुरः प्रणश्य ॥६६ ।।
હવે તે ગુપ્તપુરુષો ક્ષણવારમાં જ ત્યાં આવીને મંત્રીને સઘળો વૃત્તાંત કહેવા લાગ્યા કે હે સ્વામી ! તે મારનાર ખરેખર કોઈક ભિલ્લ છે કે જે નગરમાંથી કંઈક નાશી ગયો છે. अस्माभिरेवं जनतः श्रृंत च ।
राज्ञा च युष्मत्तनयेन तस्य ॥ बालो हतो हंत निजाशनाय ।
तेनैव भिल्लेन रुषा हतौ तौ।। ६७ ॥
વળી અમોએ લોકોથી એમ સાંભળ્યું કે, રાજાએ અને તમારા પુત્રે તે ભિલ્લના બાળકને પોતાના ભોજન માટે મારી નાંખ્યો છે; અને તે જ કારણથી ભિલ્લે તેઓ બન્નેને ક્રોધથી મારી નાંખ્યા છે. श्रुत्वेत्युदंतं सचिवोऽपि दध्यौ । __स्थाने दुराचारपरौ हतौ तौ ॥ स्वादे च मांसस्य हि ये प्रलीना।
स्तजीवितं रे शतधा धिगस्तु ॥ ६८ ।।
એવી રીતનું વૃત્તાંત સાંભળીને મંત્રી પણ વિચારવા લાગ્યો કે, દુરાચારી એવા તેઓ બન્નેનો યોગ્ય વિનાશ થયો; માટે જે માણસો માંસના સ્વાદમાં લીન થએલા છે, તેઓના જીવિતને અરે! સેકડોવાર ધિક્કાર થાઓ.
१. सर्वसाधुसमानेषु । समं स्यादभिधेयवत् ।। इति विश्वः (मेदिनी च) ।। २. वार्ताप्रवृत्तिवृत्तांत । उदंत: स्यादथाह्वयः ।। इत्यमरः ॥ ३. स्थाने तु कारणार्थे स्या-द्युक्तसादृश्ययोरपि ॥ इति मेदिनी ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
