________________
अष्टमः सर्गः ।
आकृष्य कोशाच्चपलं कृपाणं । त्यक्त्वा दयां तत्र स तौ जघान ॥
पश्चाद्रतः सोऽप्यविलंबितं च ।
क्वापि प्रमोदात्तु ततः प्रणश्य ॥ ६३ ।।
ત્યાં તેણે મીયાનમાંથી તુરત તલવાર કહાડીને તે બન્નેને દયા તજીને મારી નાંખ્યા; અને પછી તે પણ તુરત હર્ષથી ત્યાંથી નાશીને કંઇક જતો રહ્યો.
श्रुत्वा तदीयं वचनं स मंत्री । वज्राहतोवाप शुचं स्वचित्ते ॥
तं मालिनं चापि विसृज्य तूर्ण । माकारयच्चारं जनांस्ततः सः ॥ ६४ ॥
તે માલીનું વચન સાંભળીને તે મંત્રી જાણે વજ્રથી હણાયો હોય નહીં જેમ, તેમ પોતાના મનમાં શોક પામ્યો, તથા પછી તે માલીને પણ રજા આપીને તુરત તેણે ગુસપુરુષોને બોલાવ્યા. चारेषु मंत्री समुपागतेषु ।
तं घातिनं मार्गयितुं द्रुतं सः ॥
क्रोधोद्धुरस्तांश्च समादिदेश ।
नत्वा गतास्तेऽपि विचक्षणाश्च ॥ ६५ ।।
१८३
તે ગુપ્તપુરુષો આવતે છતે ક્રોધાતુર થએલો તે મંત્રી તેઓને તે મારનાર માણસને શોધવા માટે હુકમ કરતો હવો; અને તે વિચક્ષણ ચારો પણ નમીને (તે કાર્ય માટે) ગયા.
१. चारश्च गूढपुरुषश्च ॥ इत्यमरः ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
