________________
ગણ૫: સf. /
१७१ હવે રાજા તો હમેશાં માંસમાં લીન થયો થકો અરેરે! નાના પ્રકારના પ્રાણીઓની હિંસા કરવા લાગ્યો; વળી હિંસાની ઈર્ષાથી જાણે હમેશાં ઉલટા મુખવાળી થઈ હોય નહીં જેમ, તેમ દયા તો તેના ચિત્તમાં આવી જ નહીં. अन्येधुरागादिह रागमुक्तो । | મુત્સુ અપરિપ્રોડપિ છે वाचंयमोऽवंचकलापरम्यो । વચ્ચે વ રચતિવુ છે ૨૨ |
એક દહાડો અહીં મનોહર વૃક્ષોથી યુક્ત થએલા રમણીક વનમાં રાગથી મુક્ત થએલા, પરિગ્રહ રહિત છતાં પણ મોતીઓમાં ઉત્સુક (પક્ષે–મોક્ષે ગએલાઓ પ્રતે ઉત્સુક) તથા નિષ્કપટ વાણીથી મનોહર એવા મુનિરાજ આવ્યા. मुन्यागमोदंत बेलाहकाप्त ।
हर्षामंतश्रेणिविवर्षणेन ॥ दूरीकृतांतः परितापवारा ।
તું સમીપુરમ્ વ નો: + રૂ૦ ||
મુનિના આવવાના વૃત્તાંતરૂપી વરસાદથી પ્રાપ્ત થએલા હર્ષરૂપી પાણીની શ્રેણિના વરસવાથી દૂર કરેલ છે અંત:કરણના તાપોનો સમૂહ જેઓએ એવા લોકો આ મુનિને નમવા માટે આવ્યા.
૨. વાદલો પર રે ! તૈત્યના પ્રમેય || રૂત્યુત્વાન્ || ३. अमृतं यज्ञशेषे स्यात् । पीयूषे सलिले घृते ।। इत्युक्तत्वात् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
