________________
કચ્છ: સff. /
१२७ દુઃખદાયક એવા મદ્યને પીને પોતાના શરીરને કંપાવતો, મુકુટ પર રહેલા અશોકવૃક્ષની (અથવા ધમિલ્લ પરના મુકુટ પર રહેલી) ચપલ એવી પુષ્પોની માલાઓની શ્રેણિઓથી મંડિત થએલો, તથા ચપળ એવી લાલ આંગળીઓવાળા હાથોરૂપી પલ્લવવાળો, અને ભમતા ભમરાઓના ઝંકારોથી બહેરા થએલા છે પંથિઓ જેનાથી એવો, તથા મૂર્તિથી રાક્ષસની પેઠે ભયંકર લાગતો, એવો કોઈક વૃક્ષતુલ્ય પુરુષ બેભાનપણાથી જાણે મિત્ર-બુદ્ધિથી જ હોય નહીં જેમ, તેમ વારંવાર વૃક્ષને આલિંગન કરવા લાગ્યો. काचिदिह निजंभाल, मास्फालयन्महीतले । पीत्वासवरसवातं, धिग्धिगासवपायिनम् ।।५५।।
કોઈક સ્ત્રી તો મદિરાના રસના સમૂહને પીને અહીં પોતાનું જ કપાલ પૃથ્વીતલ પર પછાડવા લાગી; માટે ધિક્કાર છે મદિરાપાન કરનારને !! मधुना तोषितश्चित्रं, मधुनैव हि रोषितः । रेरे मधुनि मत्तानां, पश्यत विपरीतताम् ॥ ५६।।
આ હા હા !! આશ્ચર્યની વાત છે કે, મદિરાએ તોષિત કરેલા એવા (કોઈક માણસને) મદિરાએ જ ખરેખર રોષિત કર્યો !! અરેરે! મદિરામાં હર્ષિત થએલાઓની વિપરીતતા તો જુઓ !!! बीभत्सानि सुरां पीत्वा, बीभत्सा काचिदंगना । जजल्प मुखतो मत्ता, तृणीकृतत्रपा तदा ।। ५७ ।।
વળી તે સમયે કોઈ નિંદ્ય સ્ત્રી તો મદિરા પીને મદોન્મત્ત થઈ થકી, લજ્જાને તૃણરૂપ કરીને મુખથી બિભત્સો બકવા લાગી.
૨. હૃછે મસ્તૃત: | પ્રáન્ન: પ્રવિત: પ્રીત: 1 રૂત્યમ: |
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
