________________
१२५
: સf. /
કમલ તુલ્ય મુખવાળી કોઈક સ્ત્રી પાપમય તથા કમળના પાત્રમાં રહેલા એવા મદ્યને પીને તથા પોતાની લજજાને તૃણ સમાન કરીને દીન થઈ થકી વસ્ત્રાભૂષણને તજવા લાગી; અરેરે! મદિરાપાનથી મત્ત થએલાઓના અહીં એવા જ હાલ થાય છે. कस्यापि पीतशीधोश्च, चैतन्यश्रीर्विनिर्ययौ । विना नरोत्तमं लक्ष्मी, वसति किं कदापि सा ।। ४५ ।।
વળી પીધેલ છે મદિરા જેણે એવા કોઈક પુરુષની ચૈતન્યરૂપી લક્ષ્મી ચાલી ગઈ; (પણ તેમાં શું આશ્ચર્ય છે ? કેમકે) નરોત્તમ વિના એટલે ઉત્તમ માણસ વિના (પક્ષે–વિષ્ણુ વિના) શું કોઈ પણ વખતે તે પ્રસિદ્ધ એવી લક્ષ્મી રહે છે? (અર્થાતુ નથી જ રહેતી.) कापि कापिशमापीया, कंठं कुंठितचेतना ।। कंठस्थापितकुंदालिः, परिकीर्णकचोच्चया ॥ ४६ ॥ आलिलिंग श्लथांगी च, कानने कामवल्लभम् । अरे पश्यत वैवश्य, मधर्म मधुना कृतम् ॥ ४७ ।। ।। युग्मम् ।।
છેક કંઠસુધિ મદિરા પીને કુંઠિત થયેલ છે ચેતના જેણીની તથા કંઠમાં સ્થાપન કરેલ છે મોગરાની શ્રેણિ જેણીએ અને વિખરાએલા છે કેશો જેણીના તથા શ્લથ છે શરીર જેણીનું એવી કોઈક સ્ત્રી વનમાં આમ્રવૃક્ષને આલિંગન કરવા લાગી; અરે! મદિરાએ કરેલું અધમ એવું વિવશપણું તો જુઓ ! मद्यमापीय कापीह, रुधिरारुणलोचना । निजानेव कचानुच्चै, लुलाव च्युतचेतना ।। ४८ ॥
અહીં કોઈક સ્ત્રી તો મદિરા પીને રુધિર સરખી લાલ આંખોવાળી થઈ થકી ચેતના રહિત થઈને પોતાના જ વાળોને ઊંચે પ્રકારે ઉખેડવા લાગી.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
