________________
પંa: સf. /
१०७ सापि समानयत्तूर्णं, चर्मकारं तदंतिके । वेश्यापि कृतसत्कारं, पल्यंके तं न्यवीविशत् ।।१०२ ॥
તે દાસી પણ તુરત તે મોચીને તેણીની પાસે લાવી અને વેશ્યાએ પણ સત્કારપૂર્વક તેને પલંગ પર બેસાડ્યો. ततः सोवाच तं प्रीत्या, स्वामिन्मामुररीकुरु ।
મિ તવ નાતા, રાસવાદમતઃ પરમ્ | ૨૦૩ / - પછી તે વેશ્યા તે મોચીને પ્રીતિથી કહેવા લાગી કે, હે સ્વામિ! તમો મને અંગીકાર કરો આજથી માંડીને હું તમારાથી કલાથી ખરીદાએલી દાસી તરીકે છું. सोऽपि तद्वचनं श्रुत्वा, श्रवपीयूषसंनिभम् । अवदद्वदनाद्वाणी, हर्षतो हर्षदायिनीम् ॥१०४ ।।
એવી રીતનું કર્ણને અમૃત સરખું વેશ્યાનું વચન સાંભળીને તે મોચી પણ હર્ષથી હર્ષને દેનારી વાણી મુખમાંથી કહેવા લાગ્યો. प्रिये ते वचसा मे हि, मौलौ तु मुकुटायितम् । તથાપિ ગૃપાંતે, ટુતિ મે માસમ્ ૨૦૧ /
હે પ્રિયે! તારાં વચને તો ખરેખર મારા મસ્તક પર મુકુટની પેઠે આચરણ કર્યું છે, તો પણ તારો રાજાની સાથેનો સંગ મારા મનને દુભાવે છે. सोवाच तं न भेतव्यं, त्वया मयास्ति चिंतितः । तस्यापनयनोपायः, सुलभस्तंश्रुणु स्वयम् ।। १०६ ।।
ત્યારે તે વેશ્યા તેને કહેવા લાગી કે, તારે બીવું નહીં, મેં તેના મૃત્યુનો સુલભ ઉપાય ચિંતવી કહાડયો છે, અને તે ઉપાય તું પોતે પણ સાંભળ.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
