________________
રાજા ખૂબ હર્ષ પામ્યો. એ રાજમહેલમાં ગયો. એણે મનમાં નક્કી કર્યું કે ‘કાલે રાજસભામાં પેલા પુરોહિતનું મોઢું કાળું કરવું પડશે !' રાજાના મનમાં ગુરુદેવશ્રી હેમચન્દ્રસૂરીશ્વરજી પ્રત્યે ખૂબ પ્રેમભાવ વધી ગયો હતો.
બીજા દિવસે રાજસભા ભરાણી.
રાજા કુમારપાલ રાજસિંહાસન પર બેઠા. ગુરુદેવ પણ રાજસભામાં પધારી ગયા.
રાજસભાનું કાર્ય શરૂ થયું. રાજપુરોહિત વારંવાર મહારાજા તરફ જોતો હતો. રાજા એની સામે જોવાનું ટાળતો હતો.
રાજસભાનું કાર્ય પૂરું થયું એટલે રાજાએ ઊભા થઈને આચાર્યદેવને પ્રાર્થના કરી : ‘ગુરુદેવ, સોમનાથનું મંદિર નવું બની ગયું છે. મારી ઇચ્છા યાત્રા કરવાની છે... આપને મારી વિનંતી છે કે યાત્રામાં આપ પણ પધારો.’
‘જરૂર, જરૂર, રાજન્ ! તીર્થયાત્રા તો અમારો ધર્મ છે ! અમે જરૂર આવશું...'
રાજાએ પેલા નાલાયક રાજપુરોહિત સામે જોયું. એનું મોઢું કાળું થઈ ગયું હતું. તે નખથી ધરતી ખોતરતો હતો. ગુરુદેવ સમજી ગયા કે આ કામ આ દુષ્ટ પુરોહિતનું છે. તેમણે રાજાને કહ્યું :
અમે કાલે જ સૌરાષ્ટ્ર તરફ વિહાર કરીએ છીએ. શત્રુંજય અને ગિરનારની યાત્રા કરીને તમને દેવપત્તનમાં ભેગા થઈશું...’
કુમારપાલે કહ્યું : ‘ગુરુદેવ, યાત્રા માટે એક સુંદ૨ ૨થ ઉપાશ્રયે મોકલી આપું છું.'
ગુરુદેવ હસી પડ્યા : રાજેશ્વર, અમે સાધુઓ હંમેશાં પગે જ ચાલીએ ! અમારાથી વાહનમાં ના બેસાય. પગે ચાલવાનો અમારો આચાર છે.’
રાજા ખૂબ આનંદિત થયો.
ગુરુદેવે શિષ્યપરિવાર સાથે સૌરાષ્ટ્ર તરફ વિહાર કરી દીધો. બીજા દિવસે કુમારપાલે પણ દેવપત્તન તરફ પ્રયાણ કરી દીધું. બહુ જલ્દી
સોમનાય મહાદેવ પ્રગટ થયા
૭૭
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
