________________
ગુરુદેવળી સ્પિકલા | ગુજરાતના રાજા સિદ્ધરાજને બધી વાતે સુખ હતું... દુઃખ માત્ર એક જ હતું. તેને કોઈ સંતાન ન હતું. નહોતો પુત્ર કે નહોતી પુત્રી.
ક્યારેક ક્યારેક, નવરાશની પળોમાં રાજાને આ દુઃખ ખૂબ સતાવતું હતું. રાજા પોતાનું દુઃખ, પોતાની રાણીને કહેતો હતો. રાણી આશ્વાસન આપતી... અને એ રીતે વર્ષો વીતતાં ગયાં હતાં.
એક દિવસ ખૂબ હતાશ થયેલા રાજાએ રાણીને કહ્યું :
હવે, તો હું વૃદ્ધ થવા આવ્યો... પરંતુ મને પુત્રની પ્રાપ્તિ ના થઈ. મારું આવું વિશાળ અને સમૃદ્ધ રાજ્ય હોવા છતાં, પુત્ર વિના એ શા કામનું ? – સુંદર કમળો વિના પાણી ભરેલું સરોવર જેમ મા શોભે, - સૂર્યના પ્રકાશ વિના જેમ દિવસ ના શોભે, – દાન વિના વૈભવ ના શોભે, - મધુર વાણી વિના જેમ ગૌરવ ના શોભે, - સમૃદ્ધિ વિના જેમ ઘર ના શોભે, તેમ
પુત્ર વિના કુળ નથી શોભતું. સંસારમાં સારભૂત બે વસ્તુ ગણાય છે : પૈસો અને પુત્ર. આ બે વસ્તુ વિનાનું જીવન નકામું ! પુત્ર વિનાનું કુળ, સંધ્યાના રંગાની જેમ અને વીજળીના ચમકારાની જેમ જલ્દી નાશ પામે છે.” રાણીએ મધુર ભાષામાં આશ્વાસન આપતાં કહ્યું :
સ્વામીનાથ ! જે વાત ભાગ્યને આધીન હોય, તે અંગે શોક કરવાથી શું મળે ? આપણા ઉપર દેવોની કૃપા નથી. આપણા હૃદયને પુત્રસુખનો આનંદ મળવાનો નહીં હોય.. પૂર્વજન્મમાં આપણે પુણ્યકાર્ય નહીં કર્યા હોય. એટલે આ જન્મમાં આપણે પુણ્યકર્મ કરીએ.
- ગુરુજનો પ્રત્યે અધિક ભક્તિભાવ રાખીએ.
– પરમાત્માની ખૂબ પૂજા કરીએ. | ગુરુદેવની નિઃસ્પૃહતા
. ૩૭)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
