________________
ગુરુદેવ પાસે આવ્યા. ગુરુદેવને ભાવપૂર્વક વંદના કરી, વિનયથી બેઠા.
મહામંત્રીએ પૂછ્યું: “ગુરુદેવ, ઉગ્ર વિહાર કરીને અહીં પધારવાનું પ્રયોજન ?'
આચાર્યદેવે કહ્યું : “મારે તત્કાલ રાજાને મળવું છે.” મહામંત્રીએ બોલ્યા : “હું હમણાં જ મહારાજાને સમાચાર આપું છું.”
ગુરુદેવની મુખમુદ્રા જોઈને મહામંત્રીએ કોઈ અમંગલ ઘટનાનું અનુમાન કર્યું. મહારાજાને સમાચાર આપ્યા. મહારાજાએ, મહામંત્રીને કહ્યું: ‘ગુરુદેવને આદરપૂર્વક રાજમહેલમાં બોલાવી લાવો.”
મહામંત્રીએ ગુરુદેવને કહ્યું: રાજમહેલમાં પધારવા આગ્રહપૂર્વક આમંત્રણ આપ્યું.
આચાર્યદેવ રાજમહેલમાં પધાર્યા. રાજાએ ભાવભીનું સ્વાગત કર્યું.
રાજાએ વિનયથી પૂછયું : “ગુરુદેવ, આપના પવિત્ર દેહે નિરામયતા વર્તે છે ને ?”
આચાર્યદેવે કહ્યું : “રાજનું, જે રાજાના રાજ્યમાં સાધુ-સાધ્વીના મૃતદેહની પણ મર્યાદા ના જળવાતી હોય, તેવા રાજ્યમાં આશ્રિત બનીને રહેવાનું કોણ પસંદ કરે ?'
ચિંતાથી વ્યાકુળ બનેલા રાજાએ પૂછ્યું : “ગુરુદેવ, શું મારા રાજ્યમાં કોઈએ આપનું અપમાન કર્યું છે ? કોઈ દુષ્ટ માણસે આપને શું રંજાડ્યા છે? પ્રભુ, મને કહો, હું એ પાપીને સજા કરીશ... પરંતુ મને અને મારા રાજ્યને છોડી જવાનો વિચાર ના કરશો...”
“રાજનું, જે રાજયમાં સાધ્વીના મૃતદેહની મર્યાદા પણ ન જળવાતી હોય, તે રાજ્યમાં રહેવાનું અમે પસંદ કરતા નથી. શા માટે અમારે તમારા રાજ્યમાં રહેવું જોઈએ ? શું જોઈએ છે અમારે ? ભિક્ષાવૃત્તિથી ભોજન કરીએ છીએ... જીર્ણ વસ્ત્ર પહેરીએ છીએ અને જમીન ઉપર સૂઈ જઈએ છીએ...! અમને રાજાઓનું શું પ્રયોજન
રાજાએ ગદ્ગદ સ્વરે કહ્યું: ‘ગુરુદેવ, આપને મારી જરૂર નથી... પરંતુ મારે આપની જરૂર છે ! પરલોકનું પુણ્ય બાંધવા હું આપની સાથે - પાંચ પ્રસંગ
૧૬૯)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org