________________
23
સાચી સુવર્ણસિદ્ધિ !
રાત શાન્ત હતી.
અંધારા આકાશમાં અસંખ્ય તારાઓ ટગમગતા હતા.
ઉપાશ્રયના મધ્યભાગમાં આવેલા ચોકના કિનારે આચાર્યશ્રી હેમચન્દ્રસૂરિ એક લાકડાના થાંભલાને અઢેલીને બેઠા હતા. અડધી રાત પસાર થઈ ગઈ હતી, છતાં આચાર્યદેવને ઊંઘ આવતી ન હતી.
તેઓના મનમાં અચાનક એક સારો વિચાર આવ્યો હતો. એ વિચારે જ એમને ઊંઘવા દીધા ન હતા !
વિચાર હતો રાજા કુમારપાલનો ! જેવી રીતે કુમારપાલના હૈયામાં આચાર્યદેવ વસી ગયા હતા, તેમ આચાર્યદેવના હૃદયમાં કુમારપાલ વસી ગયા હતા !
કુમારપાલ કેવાં-કેવાં ધર્મનાં મહાન કાર્ય કરે છે ! તેના તાબાના અઢારે દેશમાં તેણે અહિંસા ફેલાવી. તેણે હજારો જિનમંદિરો બંધાવ્યાં... અનેક જ્ઞાનભંડારો બનાવ્યા અને હજારો-લાખો દુ:ખી સાધર્મિક જૈનોને સુખી કરી દીધા.
પરંતુ એની પણ મર્યાદા હોય ને ! રાજ્યની તિજોરી આજ ભરાય છે તો કાલે ખાલી થઈ જાય છે... એણે ગઈ કાલે જ કહ્યું હતું ને ‘ગુરુદેવ, ક્યારેક પૈસાની ખેંચ પડી જાય છે.' મેં પૂછ્યું : ‘ગુજરાતના રાજાને પૈસાની ખેંચ પડી જાય છે ?' તેણે કહેલું : ‘હા જી, પ્રજાના ઘણા કરવેરા માફ કરી દીધા છે... જૈનો પાસેથી તો કર-વેરાનો એક પૈસોય લેતો નથી ! પછી, પૈસા આવે ક્યાંથી ? આ તો નગરશ્રેષ્ઠીઓ સ્વેચ્છાએ લાખ-લાખ રૂપિયા આપી જાય છે... અને રાજ્યની તિજોરીમાં પાર વિનાની સોનાની ઈંટો પડેલી હતી... એટલે આટલાં સત્કાર્ય કરી શક્યો ! હવે સોનું ઘણું વપરાઈ ગયું છે...'
જે વાત હતી તે એણે પેટ છૂટી કહી દીધી હતી. આવા પરોપકારપરાયણ રાજા પાસે જો ખૂટે નહીં એવી સંપત્તિ હોય તો આ દુનિયામાં એ કોઈ જીવને દુ:ખી ના રહેવા દે. કોઈ ગામને દેરાસર સર્વજ્ઞ જેવા સૂરિદેવ
૧૫૬
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
