________________
૧
ધશ્રદ્ધાની શ્રમદ્ભાશ |
ગુરુદેવના હૃદયમાં જિનેશ્વરદેવ વસતા હતા. ગુરુદેવની જીભ ઉપર દેવી સરસ્વતી વસતાં હતાં ! ગુરુદેવે કેટલા બધા ગ્રંથો લખ્યાં ! ઘણા-ઘણા વિષયો ઉપર ગ્રંથો લખ્યા...
ગુરુદેવની પ્રેરણાથી રાજા કુમારપાલ પણ સંસ્કૃત ભાષાનું વ્યાકરણ ભણ્યા. સંસ્કૃત ભાષા પર સારું પ્રભુત્વ મેળવ્યું. કુમારપાલે સંસ્કૃત ભાષામાં કાવ્યોની રચના કરી. એટલું જ નહીં, ગુરુદેવ જે કોઈ ગ્રંથ લખે, તે ગ્રંથને સાતસો લહિયાઓ પાસે લખાવતા હતા.
સોનાની શાહીથી ગ્રંથો લખાવ્યા. ચાંદીની શાહીથી ગ્રંથો લખાવ્યા. અને કાળી શાહીથી પણ ગ્રંથો લખાવ્યા !
ગ્રંથો લખવા માટે કાશ્મીરથી ખાસ કાગળ મંગાવવામાં આવતા ! એ કાગળોના પ્રમાણસર ટુકડા કરવામાં આવતા. પછી એના ઉપર, ચારે બાજુએ ચિત્રકામ કરવામાં આવતું.
લહિયાના અક્ષર એટલે મોતીના દાણા !
ગુરુદેવે હજારો નહીં, લાખો નહીં, કરોડો શ્લોકોની રચના કરી ! અને કુમારપાલે એ શ્લોકોને સારા ટકાઉ કાગળો ઉપર લખાવ્યા !
કુમારપાલ રોજ પ્રભાતે ગુરુદેવને વંદના કરવા ઉપાશ્રયે જતા. એ વખતે એને અભુત દૃશ્ય જોવા મળતું હતું. ગુરુદેવ જરાય અટક્યા વિના મધુર સ્વરે શ્લોકો બનાવી-બનાવીને બોલતા હોય અને એમના વિદ્વાન શિષ્યો લખતા હોય ! લહિયાઓ એ શ્લોકોને સારા સુંદર અક્ષરોમાં, કાશ્મીરી કાગળ ઉપર લખતા હોય !
આ જ્ઞાનોપાસના જોઈને કુમારપાલ આનંદવિભોર બની જતા.
તેમણે આ કાર્યની દેખભાળ કરવા એક નિષ્ઠાવાન પુરુષને નિયુક્ત કર્યો હતો. એ પુરુષ, ગુરુદેવને જે ગ્રંથ જોઈએ તે જ્ઞાન ભંડારમાંથી ધર્મશ્રદ્ધાનો ચમત્કાર
૧૪૫)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
