________________
કુમારપાલ ગુરુદેવની આજ્ઞાને માથે ચઢાવે જ ! તેમણે મહમદને
કહ્યું :
‘બાદશાહ, જો તું તારા દેશમાં વર્ષના છ મહિના અહિંસા પળાવવાનું વચન આપે, આ ગુરુદેવ પાસે પ્રતિજ્ઞા લે તો જ હું તને છોડીશ. મારું આ જ કાર્ય છે. હું ચાહું છું કે પૃથ્વી પર કોઈ જીવહિંસા ના કરે. મહમદ, જીવોની રક્ષા કરવી, એ જ સાચો ધર્મ છે. જો તું મારી વાત માનીશ તો તારું અને તારા દેશની પ્રજાનું કલ્યાણ થશે.
તારે જો તારા સ્થાને જવું હોય, મુક્તિ મેળવવી હોય તો મારી આ વાત માનવી પડશે. નહીંતર મારી જેલમાં તારે જિંદગી પૂરી કરવી પડશે. તારી જે ઇચ્છા હોય તે કહી દે.'
મહમદ માટે બીજો કોઈ ઉપાય જ ન હતો. તેણે કુમા૨પાલની વાત સ્વીકારી.
પોતાના કરતાં વધારે બળવાનની વાત માનવી જ પડે ! ત્યાં બીજો વિચાર કરવાથી કંઈ ના વળે !
કુમારપાલે કહ્યું : ‘મહમદ, હવે તું મારો મહેમાન ! ચાલ મારા મહેલમાં. તને ત્રણ દિવસ રાખીશ. અમારી મહેમાનગતિ તને જીવનપર્યંત યાદ રહેશે.'
મહમદે કહ્યું : ‘રાજેશ્વર, જીવનભર આ ગુરુદેવ યાદ રહેશે...જીવનભર આ દુ:સાહસ યાદ રહેશે...અને જીવનભર ગુર્જરેશ્વરની દયા યાદ રહેશે.’
પ્રભાતે, કુમારપાલે પોતાની સાથે જ મહમદને રથમાં બેસાડ્યો અને રાજમહેલમાં લઈ ગયો.
સ્નાન-ભોજન વગેરે દૈનિક કૃત્યોથી પરવારીને કુમારપાલે મહમદને ગુરુદેવશ્રી હેમચન્દ્રસૂરિનો પરિચય આપ્યો. તે સાંભળીને મહમદ ઠેંગ થઈ ગયો.
‘ગુર્જરેશ્વર, જે દેશમાં આવા ગુરુદેવો વસતા હોય અને તમારા જેવા મહાન પરાક્રમી રાજા રાજ્ય કરતા હોય, તે દેશનાં સુખ-વૈભવો અને ધર્મભાવના વધે જ. જે દેશમાં કોઈ મનુષ્ય માથાની જૂને પણ ના
બાદશાહનું અપહરણ કર્યુ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૧૪૩
www.jainelibrary.org
