________________
‘હા, ગુરુદેવ..., યાદ આવ્યું એ સ્વપ્ન !'
‘એ સ્વપ્નનાં આ એંધાણ છે ! તારો પુત્ર પોતાની મેળે જ મારા આસન પર બેસી ગયો ! ભવિષ્યમાં એ મારી પાસે બેસવાનો છે ને ! હે શ્રાવિકા, તારો આ પુત્ર જિનશાસનનો મહાન પ્રભાવક આચાર્ય બનવાનો છે. તું મને સોંપી દે આ પુત્રને...'
ચંગદેવ આસન પરથી ઊઠીને પાહિનીની આંગળી પકડીને ઊભો રહી ગયો હતો. તેની નજર આચાર્યદેવના ઉપર જ હતી. આચાર્યદેવ પણ યંગદેવના તેજસ્વી ચહેરાની રેખાઓ વાંચી રહ્યા હતા. પાહિની જમીન ઉપર દૃષ્ટિ ઢાળીને, બે હાથ જોડીને ઊભી હતી.
આચાર્યદેવે કહ્યું : ‘પાહિની, સૂર્ય અને ચન્દ્રને ઘરમાં રાખી શકાય ખરા ? અને જો સૂર્ય-ચન્દ્ર ઘરમાં રહે તો દુનિયાને પ્રકાશ આપી શકે ખરા ? તારો પુત્ર સૂર્ય જેવો તેજસ્વી છે અને ચન્દ્ર જેવો સૌમ્ય છે. તેનો જન્મ ઘરમાં રહેવા માટે નથી થયો. એ તો જિનશાસનના ગગનમાં ચમકવા માટે જન્મ્યો છે. એ ત્યાં સુધી ચમકતો રહેશે, જ્યાં સુધી જિનશાસન રહેશે ! માટે એનો મોહ છોડવો પડશે તારે !'
પાહિનીએ કહ્યું : ‘ગુરુદેવ, આપની વાત હું માનું છું. હું રાજી છું... પરંતુ આપ યંગદેવના પિતા પાસે ચંગદેવને માગો...'
પાહિની ગંગદેવને લઈ ઘરે આવી.
આચાર્યદેવ પરમાતમાની સ્તવનામાં લીન બન્યા.
થોડા દિવસો વીતી ગયા.
એક દિવસ આચાર્યદેવે ચાચગ શેઠને ઉપાશ્રયે બોલાવીને કહ્યું : ‘ચાચગ, તમારો પુત્ર ચંગદેવ ભાગ્યશાળી છે. એનું ભવિષ્ય ઘણું ઉજજવળ છે.’
‘ગુરુદેવ, આપની વાત સત્ય થાઓ.' ચાચગે કહ્યું.
‘મહાનુભાવ, વાતને સાચી પાડવા, તમારે ગંગદેવનો મોહ છોડવો પડશે...’
‘એટલે ગુરુદેવ ?’
‘ચંગદેવ મને સોંપવો પડશે. એ હીરો છે. એના ઘાટ હું ઘડીશ.
સર્વજ્ઞ જેવા સૂરિદેવ
દુ
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
