________________
પાવિજઈ ઈહ વસર્ણ, જણ ત છગલઉં અસતુત્તિ,
ન વિ કોઈ સોણિઅબલિ કરેઈ વઘેણ દેવાણ. ૪૬૪ પાવિ. જે પરિઇ પીડાઈ કીધીઇ જે ધર્મવંતઈ જિ હુઇ, તે નિર્વિવેકી જણેણ લોકે ઈહ ઈહાં લોકમાહિ વસર્ણ અવજ્ઞા નિંદા પમાડીઇ, લોક તેહની નિંદા કરઇ, કિમ છગલઓ. તઉં છગલઉ બોકડી અશક્ત અસમર્થ રાંક, તઈ વલઉં કાંઈ ન સીઝઇ, ઇમ કહીનઈ ન ય કોઈ તેજના ધણીçઈ કોઈ પરાભવઇ નહીં, દેવતાં ચંડિકાદિકહઈ સોણિત લોહીની બલિ વાઘિઇં કરી કોઈ ન કરઈ, જેહ ભણી વાઘ તેજનઉ ધણી તે સાસહઈ નહીં, ચપેટા આહણી પૂરી કરઇ, બાપડઉ રાંક બોકડી, તીણઈ જિ બલિ દિઈ, એહ ભણી સદર માહિ તેજ આણિવઉં, ક્ષમાઈ જિ ન કરવી, ઇસ્યાંઇ અજાણ લોકનાં વચન સાંભલી વિવેકીઇ ક્ષમા ન મલ્હવી, રીસ ન આણવી ક્રોધ ન કરિવલ, વિરૂઉ વિપાક જાણઈ હુંત ઈ. ૪૬૪.
આઊખઉં અનિત્ય છઇં, એહ ભણી ધર્મનાં વિષઈ પ્રમાદ ન કરવઉં. એ વાત કહઈ છઈ.
પોતાની ઉપર પીડા કરવામાં આવ્યા છતાં જે ધર્મવંત રહે છે તેની નિર્વિવેકી લોક નિંદા કરે છે. જેમ કે –
બોકડો અશક્ત ને રાંક છે એટલે તે કાંઈ સિદ્ધ કરી શકતો નથી. જ્યારે તેજવાન-જુસ્સાવાળાનો કોઈ પરાભવ કરતું નથી. કોઈ વાઘનો બલિ કરી એનું લોહી કોઈ દેવતા – ચંડિકાને ચડાવતું નથી. કેમ કે વાઘ તેજવાન હોઈ, સાંખી નહિ શકતાં ચપટીમાં રોળી નાખે. પણ બાપડા બોકડાનો જ બલિ અપાય. માટે જુસ્સો લાવવો. ક્ષમા જ ન કરવી.”
આવાં અજ્ઞાની લોકનાં વચન સાંભળી વિવેકી જને ક્ષમા ન ત્યજવી, ક્રોધ ન કરવો. આયખું અનિત્ય છે માટે ધર્મને વિશે પ્રમાદ ન કરવો.]
વચ્ચઈ ખણણ જીવો પિત્તાનિલધાઉસિંભોભેહિં
ઉજ્જમહ મા વિસીઆહ તરતમ જોગો ઇમો દુલહો. ૪૬૫ વચ્ચઈ ક્ષણમાત્રમાહિ પ્રાણી ઈસે વિકારે જાઈ, જીવહૂઈ ઇસ્યા વિકાર ઊપજતાં વાર ન લાગઇ, પિત્તાનલ, કેતીયવાર થાઈ, સિકં પિત્તનઉં ક્ષોભ પ્રકોપ હુઇ, કેતીયવાર અનિલ વાયનઉ પ્રકોપ હુઇ, કેતીયવારઇ ધાતુની પ્રકોપ હુઈ, કેતીયવાર શ્લેષ્માન પ્રકોપ હુઈ, તેહે કરી પ્રાણ જાતાં વાર ન લાગઇ, એહ ભણી અહો ભવ્ય જીવઉ, ઉજ્જમહ. ધમનુષ્યનનાં વિષઈ ઉદ્યમ
૧ ખ કેતીયવારઈ અનિલ શ્લેષ્માન પ્રકોપ હુઈ પાઠ નથી. ઉપદેશમલા બાલાવબોધ (ઉત્તરાર્ધ).
૧૧૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
