________________
દેસિ. અનઈ વલી અબહુશ્રુત દિહાડાના અતીચારની શુદ્ધિ ન જાણઈ, રાત્રિઇના અતીચારની પુણ શુદ્ધિ ન જાણઈ, આપણનઈ પરાયા અતીચાર, દોષનઈં પ્રાયશ્ચિત્તનઇ, અબહુશ્રુત ભણી સૂઝવી ન સક, અનઈ વ્રતના મૂલ ગુણ ઉત્તરગુણના અતીચાર ન જાણઈ તેહનીઇ પાપની શુદ્ધિ રહિતÇઇ, અથવા સૂધાઈçઈ આપણી બુદ્ધિઇ તપસંયમનાં વિષય પ્રવર્તતાઈ ઉગ્ર તપ કરતા હુતા ગુણશ્રેણિ જ્ઞાનાદિક ગુણ વાધઈ નહીં, એતલાઈ જ રહઇ, જેતલી પહિલઉં હતી ગીતાર્થપણઈ અથવા ગુણવંત ગીતાર્થ ગુરુનાં યોગિઈં જે ગુણ વૃદ્ધિવંતા થાઈ તેહ પાખઈ ગુણ વાધઈ નહીં, આગિલા મઉડઈ મઉડઈ જાઈ જિ, અનંત સંસારી આપણપઇ થાઈ. ૪૧૩.
વલી એહ જિ વાત કહઈ છઈ.
[અને વળી અબહુશ્રુત દિવસ-રાત્રિના અતિચારની શુદ્ધિ જાણતો નથી; કે મૂળગુણ-ઉત્તરગુણના દોષ જાણતો નથી. તે ઉગ્ર તપ કરતો છતાં એની ગુણશ્રેણિ વધતી નથી, જેટલી પહેલાં હતી એટલી જ રહે છે. ગીતાર્થપણાથી અથવા ગુણવંત ગીતાર્થ ગુરુને યોગે જ ગુણ વૃદ્ધિવંતા થાય. તે સિવાય ગુણ વધે નહીં. આગળના પણ મોડે મોડે જાય અને પોતે અનંતસંસારી થાય.]
અપાગમાં કિલિસ્ટઈ, જઇ વિ કરેઇ અઇકુક્કરે પિ તd,
સુંદરબુદ્ધીઈ કર્ય, બહુએ પિ ન સુંદર હોઈ. ૪૧૪ અપ્પા, થોડા સિદ્ધાંતનઉ ધણી, જઈ કેતીયવારઈ અતિ દુષ્કર ગાઢઉઈ માસક્ષપણાદિક તપ કરઈ, તઉ ક્લેશઈ જિ પામઈ, કષ્ટઇ જિ સહઈ, ફલ કાઇ મ હુઈ, કાંઈ સુંદર બુદ્ધીઈ એ સુંદર રૂડઉં ઇસિહં આપણી કલ્પનાઈ ચીતવીનઈ ઘણઊ તપનીયમસંયમાદિક કીધઉં હુંતઉ રૂડઉ ન હુઈ, લોકીક ઋષિની પરિ અજ્ઞાન કષ્ટઈ જિ થાઈ, વીતરાગની આજ્ઞા પાખઈ આપણી જિ બુદ્ધિઇ કરાતા હુંતા, ઇસિક ભાવ. ૪૧૪. તથા.
[અલ્પશ્રુત ગાઢ માસક્ષમણ જેવું તપ કરે તોપણ ક્લેશ જ પામે, કષ્ટ જ સહે, ફળ ન પામે. લૌકિક ઋષિની પેઠે કષ્ટ જ પમાય. વીતરાગની આજ્ઞા વિના સ્વબુદ્ધિએ કાંઈ ન કરાય.
અપરિચ્છિય સુઅનિહિસ્સ, કેવલમલિન સુત્તચારિસ્સ,
સનુજમેણ વિ કર્યું અનાણત બહું પડઇ. ૪૧૫ અપરિ. શ્રુતસિદ્ધાંતનઉ નિકષ રહસ્ય સાચઉં પરિચ્છિઉં નથી જીણ
૧ ક ગુણ ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ (ઉત્તરાર્ધ)
૮૧
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
