________________
મુખ્ય છે.
વિદ્યાધરીઓ અને રાજપુત્રીઓ સ્પર્ધા કરીને તે વસુદેવને વરવા ઇચ્છે છે તે પાછલા ભવના વૈયાવચ્ચાદિ તપનું ફળ છે.
કથા : નંદશ્રી ગામમાં બ્રાહ્મણપુત્ર નંદિષેણ માબાપ મૃત્યુ પામતાં મામાને ઘેર રહે છે. મામાની પુત્રીઓ નંદિષણને લગ્ન કરી લેવા આગ્રહ કરે છે. એથી એમણે દીક્ષા લીધી. બે દેવોએ એમની જુદીજુદી પરીક્ષા લીધી. એક ગ્લાન મહાત્મા માટે કોળિયો અળગો રાગી પાણી વહોરવા ગયા. શુદ્ધ પાણી મેળવી માંદા સાધુ પાસે ગયા. તે સાધુ નંદિણને કર્કશ વચનો કહે છે. તોપણ નંદિષણ પોતાના દોષ ચિંતવી આ માંદા સાધુની તૈયાવચ્ચ કરે છે, ને મનમાં તેઓના સાજા થવાની ઇચ્છા કરે છે. અંતે દેવોએ પુષ્પવૃષ્ટિ કરી એમને ખમાવ્યા. મરીને બીજા ભવમાં વસુદેવ થયા અને બોંતેર હજાર કન્યાઓ સાથે લગ્ન કર્યાં એ તપનું ફળ..
સ૫૨મરાઉલવાઈએણ, સીસે પલીવિએ નિઅએ, ગયસુકુમાલેગ ખમા, તહા કયા જહ સિર્વે પત્તો. ૫૫
સપર પરાક્રમ† સૂરપણઉં તેહવંત છઇ, શ્રી કૃષ્ણ મહારાયના વલ્લભ ભાઈ ભણી રાઉલ વાયુ છઇ, કહિમાહિ કાંઈં ન માંનð, એદ્ઘઉ છઇ, ઇસિઇ છતઇ ગયસુકુમાલિ મહાત્માં સીસે ૫૦ શીર્ષિ આપણě માથઇ પ્રજ્વલતઇં બલતě હૂતŪર તિમ કિમઇ દૃઢપણઇં ક્ષમા કીધી જિમ સિવિ મોક્ષ જિ પહૂતઉ.
કથા : દ્વારિકાં નગરીઇ શ્રી કૃષ્ણની માતા દેવકીઙૂઇં આપણા છ બેટા મહાત્મા સમાન રૂપ અનેથિ વાધ્યા, ત્રિહુ સંઘાડે વિહરવા આવ્યા દેખી સ્નેહ ઉલ્લેસિઉ, શ્રી નેમિનાથમુખિઇં સ્વરૂપ જાણી એક બેટઉ આપણઇ હાથિઇ લાલઉં પાલઉંTM ઇસી ઇચ્છા ઊપની, શ્રી કૃષ્ણમહારાયઇ હિરણેગમેષી દેવ આરાધિઉં, તેહનઇં વચનઇં દેવકીનઇ બેટઉ હૂંઉ, ગયસુકુમાલ નામ કીધઉં, અપાર રૂપવંત ભણી સોમિલ બ્રાહ્મણની બેટી પરિણાવિઉ, પછઇ શ્રી નેમિનાથનઈં વનિઇં વૈરાગ્ય લગઇ દીક્ષા લેઈ તીણઇ જિ દ્વિનિ મસાણભૂમિ કાઉસ્સગ્નિ રહિઉ, સાંઝનઇ સમઇ સોમિલ બ્રાહ્મણિ દીઠઉ, ઈંણઇં પાપીઇ માહરી બેટી પિરણીનઇં ટૂંકી, એહ ભણી તેહનઇ મિન રીસ ઊપની, ગયસુકુમાલનઇ માથઇ માટીની પાલિ કરી ઠીબ ભરી ચિહિના અંગાર ઘાતી નાઠઉ, ગયસુકુમાલ મન કોપ ન ઊપનઉ, સઇર બિલઉં અનઇ કર્મઇ બલિ, કેવલજ્ઞાન ઊપનઉં, ગયસુકુમાલ ૧ ગ મહાપરાક્રમ. ૨ ખ ‘બલતě હૂંત‰” નથી. ૩ ગ દૃઢ ૪ ગ પાલઉં” નથી. ૫ ક સોમિ. ૬ ખ દીક્ષા લીધી. ૭ ક. સોમિ.
૬
ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ (પૂર્વાર્ધ)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૩૩
www.jainelibrary.org
