________________
[સાચા શ્રાવકને તપ-નિયમ-શીલે કરી મોક્ષ અને વિમાન-દેવલોકનાં સુખ દુર્લભ નથી. ધર્મપ્રસાદથી તે સઘળાં સુખ પામે.
સીઇજ્જ કયાઇ ગુરૂ, તેં પિ સુસીસા સુનિઉણમહુરેહિં, મચ્ચે વંતિ પુર્ણવિ જહ સેલગ પંથગો ના. ૨૪૭ સીઇજ્જ કેતિઇ વારě ગુરુ કર્માંનઇ સિ વાહિઉ સીદાઇ, ચારિત્રનઇ વિષઇ ઢીલઉ પ્રમાદી થાઇ, તેં પિ૰ તેહ ગુરુઙૂઇ સુશિષ્ય, ઉત્તમ શિષ્ય, સુનિઉ સુનિપુણ ડાહે અને મધુરે, સૂંઆલે કર્ત્તવ્યે અથવા વચને કરી, મળ્યે વલી ચારિત્રમાગિ થાપઇ, જહ સે જિમTM સેલગસૂરિ પંથક શિષ્યð થાપિઉ, તેહનઉ શાત દૃષ્ટાંત.
કથા : શૈલપુર નગર શૈલક રાજા મંડૂક બેટટહૂě રાજ્ય દેઈ, પાંચસð પિરવાર, પિરવિરઉ દીક્ષા લેઈ, ગીતાર્થ હુઉ, આચાર્યપદિ સ્થાપિઉ, એકવાર તેહનઇ સરિ^ રોગ ઊપનઉ મંડૂકરાજા બેટઇં, આપણઇપ નગિર રાખી પડીગાવિઉ સાજા થિયાં પૃષ્ઠિ, રસ અનઇ સુખલંપટપણÛ, પ્રમાદિઉ થિકઉ તીણઇં જિ નગર રહિઉ, વિહાર ન કરઇ, બીજું શિષ્યે સવિહઉં છાડઉં, પંથક ઇસિર્ટી નામિઇં શિષ્ય એક કન્હઇ રહિઉ, આગઇ રાજ્યાવસ્થા તે તેહનઇ મુર્હુતઉ હતઉ, એકવાર ચઉમાસાનઇ દિહાડઇ, તે ગુરુ વાર કરી સાંઝનઇ ગાઢી નિદ્રાં સૂતઉ છઇ, પંથક શિષ્યઇ ચઉમાસી પડિક્મણઉ કરતઇં, ગિ લાગી ગુરુહð ખામણઉં કીધઉં, ગુરુ જાગિઉ રીસાવિઉ, રે કુણઇ પાપીઇ જગાડિઉ, પંથક શિષ્ય કહઇ, ભગવન્, આજ ચમાસા ભણી ગિ લાગી ખામણઉં કીધઉં, વલી એઉ, અપરાધ નહીં કરઉં, ઇસિઉં કહિતઉ પગ લાગી ખમાવઇ, ઇસિઇ ગુરુÇÞ ચેત વલિઉં, ઇસિઉં ચીંતવઇ, એહ સુશિષ્યની એવડી ક્ષમા, ઇસી ગુરુભક્તિ કેવડઉ કૃતજ્ઞપણઉં, મેં પાપીયાનઉ એવડઉ પ્રમાદઇ સિઉં નિર્વિવેકપણઉં, ઇસિઉં ચીંતવતઇ વૈરાગ્ય પામિઉ, પંથકહૃઇ કહઇ, વત્સ, તઇ આજ સંસાર માહિ પડતઉ ઊદ્ધરિઉ' ઇસિઉં કહી, ઘણઉં કાલ વિહાર કરતઉ, ખરઉં ચારિત્ર પાલી, પાંચસઇ પિરવાર રિવરિ, તે શ્રી શૈલિકાચાર્ય શ્રી શત્રુંજ્ય ઊપર મોક્ષ પહુતઉ, જીવ ઇમ કર્મનઇ વિશેષિઇ જાણઇ પાડીઇ, એ વાત કહઇ છઇ. ૨૪૭. [કેટલીક વાર ગુરુ કર્મવશ થયેલા પિડાય છે, ચારિત્રને વિશે પ્રમાદી થાય
૧ ખ પત્થિવો. ૨ ખ થાઇ પામઇ ગ થાઇ' નથી. ૩ ખ ઉત્તમ શિષ્ય’ નથી. ૪ કે જિન. ૫ કે આપણપઇ. ૬ ખ બાપ પડીગાવિઉ. ૭ ખ તીર્ત્તિ મોહિં કરી એક વાર. ૮ ખ ‘શિષ્યð’ પછી ‘કહિઉં ભગવન્, આજ ચઉમાસી ભણી પાગિ લાગી ખામણઉં કીધઉં' ('ચઉમાસી પડિક્કમણઉં કરતઇ ગિ લાગી ગુરુહુઈં ખામણઉં કીધઉં'ને બદલે)
ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ (પૂર્વાર્ધ)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
૧૪૧
www.jainelibrary.org