________________
તપ કરી દેવલોકિ પહુતી. ૧૮૨.
એ આત્મા દમતાં ગાઢઉ દોહિલઉ છછે, એ વાત વલી કહઈ છઈ.
સુકુમાલિકા મહાસતી તે સસગ-ભગ બંને મહાત્માની બહેન. એની તિસગતિ અવસ્થા સાંભળીને ધર્મવંત મહાત્માએ એ રાગાદિકનો વિશ્વાસ ન કરવો.જ્યાં લગી ધર્મવંત મરે નહીં, શરીરનાં હાડકાં છૂટાં ન પડે ત્યાં લગી રાગાદિકથી ડરવું.
કથા : સહયોધી રાજાના બે પુત્ર સસગ-ભસગ. તેમણે દીક્ષા લીધી. એમણે પોતાની રૂપવતી બહેને સુકુમાલિકાને દીક્ષા લેવડાવી. તેનું રૂપ જોવા અનેક પુરષો આવે. બીજી મહાસતી એને રાખી ન શકતાં આ બંને ભાઈ એને રાખે. એક બારણે રહે ને બીજો ભિક્ષા લઈ આવે. ભાઈઓનું આટલું કષ્ટ જોઈ સુકુમાલિકાએ અનશન લીધું. શરીર ક્ષીણ થવાને કારણે એક વાર એને મૂચ્છ આવી. બંને ભાઈઓએ એને મરેલી જાણી વનમાં ફેંકી દીધી. એટલામાં એક સાર્થવાહ ત્યાં આવ્યો. મહાસતીને વનના ઠંડા પવનને લઈને મૂર્છા વળી. સાર્થવાહે આ સ્ત્રીરત્નને પોતાની પત્ની બનાવી. તે પોતાને નગર લઈ ગયો. કેટલેક સમયે, સસગ ભસગ બે સાધુ ફરતાફરતા તે સાર્થવાહને ઘેર વહોરવા ગયા. તે સ્ત્રી મહાત્માને પગે પડી. સાધુઓએ તેને ઓળખી. તેમણે સાર્થવાહને બોધ પમાડી સુકુમાલિકાને છોડાવીને વડી દીક્ષા લેવડાવી. તપ કરી તે દેવલોકે પહોંચી.
ખર-કરહતુર વસહા, માગદા વિ નામ દમ્મતિ,
ઈષે નવરિ ન દમ્બઈ, નિરંકુસો અપ્પણો અપા. ૧૮૩ ખરકર, રસભ કરભ ઊંટ, અરય ઘોડલ, અનઈ વૃષભ બલીવર્ક, મત્તગઇમદોન્મત્ત હાથીઆ, એ સઘલાઈ દમતાં વસિ કરતાં સોહિલ, ઈક્કો પુણ એક આપણ આત્મા નિરંકુસો, તપસંયમરૂપ અંકુશ રહિત હુંતઉ તે દમતાં દોહિલઉં. ૧૮૩.
તેહ ભણી ઇસિઉ ચીંતવિવઉં.
ગધેડો, ઊંટ, ઘોડો, બળદ, હાથી એ સર્વ વશ કરવાં સહેલાં, પણ પોતાના તપસંયમરૂપી અંકુશથી રહિત આત્માને દમવો મુશ્કેલ.]
વરિ મે અખા દેતોng સંયમેણ તણ ય, મા હું પરેહિ દમ્મતો બંધPહિં વહેહિ . ૧૮૪
ન દમ
પાઠ નથી
૧ ખ “એ વાત...કઈ નથી. ૨ ક દસમ્મતિ. ૩ ખ “તપસંયમરૂપ ઉપદેશમાલા બાલાવબોધ પૂર્વધ)
૧૧૩
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
