________________
દિહાડઈ દિહાડઈ 28#પ્રસરઢાલ વાધઈ, થોડઉ ટી ઘણઉ થાઈ, જેઠ ભણી પ્રમાદ અનાદિ ભવનઉ અધ્યસિઉ છઇ, પછઈ નિર્ભે ગુરુસ્થવિરમાહાત્માએ વારીતઉ ધૃતિસમાધિ ન લહઈ, નિમિત્તાદિક ભાખ્યા પાખઈ રહી ન સકઈ, ઇસિક ભાવ. ૧૧૬.
દોષ થોડઉ ફીટી ઘણઉ થાઈ, તે વાત કહઈ છઇ.
જેમ જેમ નિમિત્તાદિનો પ્રસંગ કરે તેમ તેમ એનો પ્રસાર મોટો થાય. ગુરુ-મહાત્મા એથી ધૃતિ-સમાધિ ગુમાવે છે.]
જો ચયાઈ ઉત્તરગુણે મૂલગુણે વિ અચિરણ સો ચાઈ,
જહ જહ કુણઈ પમાય, પિલ્લિજ્જઈ તહ કસાઅહિં ૧૧૭ જો ચરુ જે મહાત્મા ઉત્તરગુણ આહારશુદ્ધિ પ્રમુખ છાંડઈ, તે મઉડઈ મઉડઈ થોડા કાલ માહિ, મલ ગ. મૂલગુણ મહાવ્રતઈ ત્યજંઈ છાંડઈ, જહ. જિમ જિમ જીવ પ્રમાદ કરઈ, ધર્મનાં વિષઈ ઢીલઉં થાઈ, તિમ તિમ કષાયે કરી પ્રેરીd, ગુણ થિઉ ચૂકવીઈ. ૧૧૭.
જે દઢ હુઈ તેહહૂઇ ગુણ કહઈ છઈ.
જેિ મહાત્મા ઉત્તરગુણ આહારશુદ્ધિ ત્યજે તે મોડેમોડે મૂલગુણ મહાવ્રત ત્યજે. જેમ જેમ જીવ પ્રમાદ કરે, ધર્મને વિશે શિથિલ બને તેમતેમ કષાપ્રેરિત થઈને ગુણથી ચૂકે.
જો નિષ્ણુએસ ગિલ્ડઈ, દેહગ્યાએ વિ જ ય ધિય મુવઈ
સો સાહેબ સકજજે, જહ ચંદવર્ડસઓ ચયા. ૧૧૮ જો નિ. જે આપણÉ ધર્માનુષ્ઠાન નિશ્ચિઈ દઢપણઈ લિઈ પડિવજઈ દેહ, સરનઈ વિણાસિઈ છતાં ધૃતિ ન મુંકઈ, પ્રાણ જાતે દઢાઈ ન છાંડ, સો સાહેઈ, તે આપણઉં કાજ સ્વર્ગમોક્ષાદિક સાધઇ, જહ ચં. જિમ ચંદ્રાવતંસક રાજાૐ સાધિઉં.
કથા તીણઈ રાઈ ઉપવાસી હુંતઈ રાતિઇ, જાંએ દીવ જવલઈતાં મઈ કાઉસગિ રહિયઉં, ઇસિક અભિગ્રહ લીધઉ, અનઈ કાઉસગ્નિ રહિઉ, જેતલઇ દીવઉ ઝામલઉ થાઇ, તેતલઇ દાસી, માહરઉ સ્વામી અંધારઈ કિમ રહિસિઈ, ઈણઇ અભિપ્રાઈ વલીવલી દીવઈ તેલ સિંચાઇ, દીવઉ સઘલી રાત્રિ ૧ ખ બાંધઈ ૨ ક થોડઉ થોડો ૩ ગ ઉત્તરણ. ૪ કધિ મુહઇ ગ ધિઇ મુઅઈ. ૫ અ પાલઈ. ૬ ખ દીવઈ અજૂઆલઈ (દીવઉ વલઇ ને બદલે). ૭ખ ઠાંમિ. ૮ખ રહિ૧.૯ ખ લીધી પછી જે જાંએ દીવઉ રહસ્ય, તો કાઉસ્સગ્ગ કરિસુ પાઠ. ૧૦ખ “રહિલ પછી રાઉદાસી આંગરખિઈ ઠઉ પાઠ. ૧૧ ખ દાસી ચીંતવઈ ગ ઘસી કરઈ. ૧૨ ખ વલીવલી દાસી.
શ્રી સોમસુંદરસૂરિકૃત
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
