________________
૩૦૪.
દેદા શાહ જ રહે છે અને સ્ત્રી પર પિતાનું વર્ચસ્વ જે પુરુષ સ્થાપી શકે તે સદાયે સ્ત્રીનો માલિક બનીને રહી શકે છે.
જો કે આવી વાતમાં થિડને કઈ ખાસ રસ નહોતે. કારણ કે ધર્મદૃષ્ટિએ માનતા હતા કે સ્ત્રી પુરુષ બંને પોતાની રીતે ઉપયોગી અને અપૂર્વ છે, આમાં કોઈએ જય મેળવવાનો કે પરાજયથી થડકવાને પ્રયત્ન ન કરવો જોઈએ. આ તો કેવળ નવા જીવતરનું પહેલું પરોઢ છે. આમાં પરાજ્ય કે ભોક્ત-ભાગ્યની વાતને કોઈ સ્થાન ન હોવું ઘટે. પણ તે મિત્રો સંબંધીઓની કેવળ વાને જ સાંભળતો હતો. કેઈ ને કઈ પ્રશ્નનો ઉત્તર આપવાનું તેનું યોગ્ય નહોતું માન્યું.
અને આ પ્રસંગે સરખી વયના-જુવાનિયાએ વિવિધ રંગથી રળિયામણી બનેલી વાતો કરતા જ હોય છે.
શેઠ શેઠાણી અને નાગિની દેવી પ્રતિક્રમણ કરતાં બેસી ગયાં હતાં. ગમે તેવા કામ વચ્ચે કે સંયોગ વચ્ચે પણ તેઓ ધર્મ કરણી ચૂકતા નહતા.
પ્રતિક્રમણ કરીને બંને બહાર આવ્યા ત્યારે રાત્રિના બીજા પ્રહરની ચારેક ઘટિકાઓ વીતી ગઈ હતી. શેઠે જોયું, ફળીમાં બાંધેલા શમિયાણું નીચે કેટલાક પુરુષોને ડાયરે જામ્યો હતો અને નીચેના બેઠક ખંડમાં પેથડને ડાયરે જામ્યું હતું,
શેઠ શમિયાણામાં આવ્યા અને સહુ ભાઈ એાને ઘણું જ વિનયપૂર્વક સુઈ રહેવાની વિનંતિ કરી. બહારગામના જે મહેમાને હતા તે સૌ અહીં જ સૂઈ રહેવાના હતા અને નગરીના સભ્યો શેઠને નમન કરી કરીને વિદાય લેવા માંડ્યા.
મહેમાનોનાં ઉતારા માટે પડેશનું એક મકાન મળી ગયું હતું. મહેમાનો તે તરફ ગયા. શેઠના વાતાએ સહુ માટે ગાદલાં પાથરી. રાખ્યાં હતાં.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
