________________
૧૯
બીમાર સાધુ
રમાં ગયા. ત્યાં તેણે ભાવપૂર્વકની ભક્તિ કરી અને લવાભવ શ્રી જિનેશ્વર ભગવંતનું શરણ મળે એવી પ્રાથના કરી.
પોતાની પાસે માત્ર બે કારી હતી. તે તેણે મંદિરના ભંડારમાં નાખો. લાતામાં પત્નીએ બનાવેલી સુખડીને એક નાનેા હમરા હતા અને બે જોડ કપડાં હતાં તે એક ખલતામાં મૂકીને મદિર બહારના આટે રાખ્યાં હતાં. કારણુ કે મંદિરમાં જતો વખતે સાથે લઈ જવાય તે દોષ લાગે એમ તે સમજતા હતા.
શ્રી તૈનનાથ ભગવ ંતની ભક્તિ કરીને તે બહાર આવ્યો ખલો ખભે ભરાવો તેણે ગામ બહાર જવાનેા રસ્તે પકડયા. જ્યારે ધીના બધા તે કરતા ત્યારે પગે ચાલવાની તેને ટેવ પડી ગઈ હતી.
ગામના પાદરમાં શૈાલતી નાની નદી ઉજઞયની જતા માત્ર એ કેસ પછી મળી તે મતમાં નવકારમંત્રનું સ્મરણુ કરતા કરતા
વટાવીને તે માગે ચઢયેા એટલે શકે તેમ હતા ચાલવા માંડયેા.
સૂર્યય થઈ ગયે। હતા. એકાદ કેાસ પછી વનને પ્રાર ભ થો હતેા.
થડે દૂર જતાં જ માગ'માં એક વૃદ્ધ દેખાતા માનવીને એક વૃક્ષ નીચે પડેલા જોયા. દેદાશાના હૈયામાં રહેલે રુણુ ભાવ આપેઆપ જાગૃત થયા અને તે જ્યાં વૃદ્ધ પાયેા હતેા તે વૃક્ષ તરફ વળ્યા. વૃક્ષ નીચે એક સીત્તેર વર્ષના વૃદ્ધ સાધુ ટુ ટીયુ વાળીને પાયે હતેા અને ઉંહકારા કરી રહ્યો હતા. તેણે માત્ર એક લગેટ પહેર્યાં હતા. એ સિવાય તેની પાસે અન્ય કોઇ પરિગ્રહ નહેાતે. હા, એક પાણીથી ભરેલું તુ બડું પડયુ હતુ અને તે પણ ખુલ્લું હાવાથી વૃક્ષ પરના પંખીએાનું ચક્ર પણ તેમાં દેખાતું હતું.
દેદા શાહે વાંકા વળી સાધુના કપાળ પર હાથ મૂકીને કહ્યું : તાવ છે...આવા સ્થળે કેમ પડ્યા છે ?
,
આપને તે
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
- મહારાજ,
Jain Education International
